باب الحوائج سید رضا موید خراسانی

از آستین قدرت، دستی دگر برآید 

بر دست شیر یزدان، شمشیر دیگر آید 

ای عاشقان بجوشید، جآم طرب بنوشید 

عشاق را دوباره، در عشق رهبر آید 

از طلعت اباالفضل، عالم گرفته رونق 

خورشید کربلا را، ماه منور آید 

ام البنین به دامن، یک دسته گل گرفته 

کز او مشام جان را، عطر پیمبر آید 

زهرا و مرتضی را، آید فروغ دیده

سبطین مصطفی را، یار و برادر آید 

آمد حسین امروز، فردا رسد ابوالفضل 

اردوی کربلا را، سردار لشکر آید 

از آسمان قدرت، بدری دگر درخشید 

از چرخ عشق و ایمان، ماهی دگر برآید 

او را عزیز دارد، زهرا چنان حسینش 

آری قرار جان، آن پاک مادر آید 

عباس آنکه خوانند، باب الحوائج او را 

هر کار سخت و مشکل، از دست او بر آید 

عباس آنکه زینب، دل بسته بر وفایش 

در طاعت از امامش، از دیگران سرآید 

عباس آنکه گوید، سجاد جان فدایت 

عباس آنکه دستش، بوسیده حیدر، آید 

گر او کند نگاهی امشب سوی «مؤید» 

شام غمش سرآید، کام دلش برآید