احمد بن حنبل كه يكى از ائمه اهل سنت است و تاءسيس مذهب حنبلى به او نسبت داده شده در پاسخ به فرزند خود با استناد صريح به قرآن لعن يزيد را جايزى مى دانست و او را از شمار مسلمانان خارج مى شمرد.
ابن جوزى مى نويسد: صالح فرزند احمد بن حنبل مى گويد: من به پدرم گفتم كه مردم ما را به دوستى يزيد نسبت مى دهند.
پدرم گفت : فرزندم ! آيا ممكن است كسى داراى ايمان به خدا باشد و با اين حال يزيد را دوست بدارد؟
گفتم : پس چرا او را لعن نمى كنى ؟
پدرم گفت : فرزندم ! تو تاكنون نديدى من چيزى را لعنت كنم . سپس اضافه كرد: اين فرزند! چگونه ما لعن نكنيم كسى را كه خداوند در كتاب خود او را لعنت كرده !
گفت : آنجا كه مى فرمايد: فهل عسيتم ان توليتم ان تفسدوا فى الارض و تقطعوا ارحامكم اولئك الذين لعنهم الله .
يعنى : آيا آرزو داريد كه اگر به حكومت و رياست رسيديد در روى زمين فساد كنيد و قطع رحم نماييد؟ چنين كسانى را خداوند لعن نموده .
سپس گفت : فرزندم ! كدام فساد بزرگتر از قتل نفس است ؟
احمد بن حنبل ، با آنكه مى گويد در همه عمرم چيزى را لعنت نكرده ام ، با اين حال لعن يزيد را به حكم نص قرآن جايز مى داند.
منبع : تبیان
