آقاى حاج آقا جواد رحمى قضيه مرحوم آيه الله قاضى را اين چنين بيان كردند:
مرحوم آيه الله آقاى حاج سيد حسين قاضى فرمودند، شب تولد حضرت فاطمه زهرا(س ) يعنى شب بيستم جمادى الثانى سال 1348 در مسجد جمكران بودم ، ناگهان مشاهده شد كه انوارى از آسمان به زمين و به خصوص روى آسمان مسجد جمكران فرو مى ريزند (در اين جا آقاى رحيمى فرمودند: من هم اتفاقا آن شب در مسجد جمكران بودم و آن انوار را ديدم و بلكه همه مردم آنها را مى ديدند.)
در همان شب شخصى كه مورد وثوق آقاى قاضى بود، براى ايشان نقل كرده بود كه من در مسگرآباد تهران بودم يكى از اولياى خدا من را با طى الارض به مسجد جمكران آورد. با او در مسجد جمكران به مجلس روضه اى كه در گوشه اى تشكيل شده بود رفتيم . از همان اول مجلس حضرت بقيه الله ارواحنا فداه در روضه شركت فرمودند. روضه خوان اشعارى از كتاب گلزارى آل طه كه مرحوم آيه الله حاج سيد على رضوى سروده است ، مى خواند و حضرت ولى عصر ارواح العالمين لتراب مقدمه الفدا گوش مى دادند و گريه مى كردند.
پس از خاتمه مجلس حضرت حجه بن الحسن (ع) دعا كردند و از مجلس برخاستند و تشريف بردند. جمعى كه در آن مجلس بودند، به شخصى كه از ديگران به حضرت ولى عصر عليه السلام نزديك تر بود اصرار مى كردند كه شما عم دعايى بكنيد.
او مى گفت : حضرت ولى عصر (ع) دعا فرمودند. بالاخره با اصرار زياد او را وادار به دعا كردند. او هم چند جمله دعا درباره فرج كرد و مجلس خاتمه يافت .
منبع : تبیان
