اما آن كسى كه منفى هزينه مى شود:«ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُم مّن بَعْدِ ذَ لِكَ فَهِىَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً» عزيزترين و پرقيمت ترين عضو شما كه درى به سوى خدا بود، مانند سنگ يا سخت تر و بسته تر از سنگ شد؛ يعنى اگر منفى هزينه شويم، بسته مى شويم. اما اگر مثبت هزينه شويم، شكوفا مى شويم.
تشبيه انسان به نبات
اما مثل زدن به نبات. آن كسى كه درست هزينه شود: «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَ فَرْعُهَا فِى السَّمَآءِ* تُؤْتِى أُكُلَهَا كُلَّ حِينِ بِإِذْنِ رَبّهَا»
اما آن كسى كه درست هزينه نمى شود:«وَالَّذِى خَبُثَ لَايَخْرُجُ إِلَّا نَكِدًا»
مانند علفى است كه هرزه است. بايد اين علفها را جمع كنند و درون جهنم بياندازند و درب آن را ببندند.
آن چيزى كه رشد ندارد و چشم برايش نمانده كه ببيند، دهان حلال خورى براى خود نگذاشته است، من چگونه او را در بهشت ببرم؟ دهانش براى لقمه هاى بهشتى باز نمى شود. آن كسى كه قدم ندارد تا در راه مستقيم برود، در قيامت نمى تواند اصلًا حركت كند.
تشبيه انسان غافل به حيوان
اما تشبيه كردن انسان به حيوان:«وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مّنَ الْجِنّ وَالإْنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لَّايَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَّايُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ ءَاذَانٌ لَّايَسْمَعُونَ بِهَآ أُوْلئِكَ كَالأْنْعمِ بَلْ هُمْ أَضَلُ أُوْلئِكَ هُمُ الْغفِلُونَ»
دل بسته، چشم بدون بينايى واقعى، گوش بدون شنوايى، اين ها مانند خران و گاوان هستند. اما آن كسى كه درست هزينه مى شود، پيغمبر مى فرمايد: «المؤمن كالنحلة» مؤمن مثل زنبور است. خدا زنبور را چگونه نگاه مى كند: «أَوْحَى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِى مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا يَعْرِشُونَ* ثُمَّ كُلِى مِن كُلّ الَّثمَرَ تِ فَاسْلُكِى سُبُلَ رَبّكِ ذُلُلًا»
اين مسير را كه طى مى كند تا: «يَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَ نُهُ فِيهِ شِفَآءٌ لِلنَّاسِ» داروى دردهاى جامعه است. مؤمن مانند زنبور است، دوا است، يا به تعبير اميرالمؤمنين عليه السلام: «صار من مفاتيح ابواب الهدى» مؤمن كليد است، قفل نيست. اين مثل زدن به جماد، نبات و حيوان.
منبع : پایگاه عرفان
