نشانه‏هاى كافران و بريدگان از خدا

وَ وَيْلٌ لّلْكفِرِينَ مِنْ عَذَابٍ شَدِيدٍ»  واى بر آن كسانى كه به من پشت كردند و رفتند. از من بريدند و به غير من پيوستند. واى بر آنها از عذاب سختى كه هم در دنيا بر سر آنان مى آيد و هم در آخرت. كافران چه كسانى هستند؟ «الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَوةَ الدُّنْيَا عَلَى الْأَخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَ يَبْغُونَهَا عِوَجًا أُوْلئِكَ فِى ضَللِ بَعِيدٍ»
علامت اول: كسانى كه درب آخرت را به روى خود بستند و گفتند: ما نمى خواهيم، ما فقط شكم، شهوت، پول و املاك مى خواهيم.
علامت دوم: ديگران را كه مى خواستند در راه من بيايند، وسوسه كردند و جلوى آنان را گرفتند كه به مسجد و منبر نرويد، به اين حرفها گوش ندهيد، به سراغ خدا نرويد. «2» «وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا»
علامت سوم: كافران مى خواستند دين و راه مرا به ديگران كج نشان بدهند كه اين راه به جايى نمى رسد. «أُوْلئِكَ فِى ضَللِ بَعِيدٍ» اين ها در گمراهى خيلى دورى هستند. ديگر نزديك نيستند كه صداى من، پيغمبر صلى الله عليه و آله، قرآن و عالم ربانى را بشنوند. دور دور هستند و هيچ صداى حقى به گوش آنان نمى خورد.
اگر روزانه باشد يا شبانه                       ندارم جز نواى عاشقانه
زدم در راه عشقش سر به دريا                 چو ميزد آتش عشقم زبانه
 نهادم سر به صحرا همچو مجنون             كه تا يابم من از ليلى نشانه
 به گِرد كوى او سرگَرد بودم                    به ناگه آمدم بر گوش اين ترانه
 نبندى زان ميان طرفى كمروار                 اگر خود را بينى در ميانه
 اگر نوح است كشتيبان مكن باك                از اين درياى ناپيدا كرانه
 بكوبيد راه را با پاى همت                        مگير از بيم چون كودك بهانه
والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته