اتصال حضرت ابراهيم عليه السلام به حقيقت‏

به سراغ خدا، قرآن و پيغمبر صلى الله عليه و آله در اين آيه برويم. لطايف اين آيه را كه اولين آيه سوره ابراهيم عليه السلام است ببينيد. حضرت ابراهيم عليه السلام تمام اعضا و جوارح او به نفس پاك، عقل، نبوتِ حضرت نوح عليه السلام كه قبل از خودش نبى بود، وصل بوده است. در قرآن مى خوانيم:«وَ إِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَ هِيمَ»
تمام جوانى حضرت ابراهيم عليه السلام به نبوت حضرت نوح عليه السلام وصل بوده است. اين حرف قرآن است. اعضا و جوارح حضرت ابراهيم عليه السلام با تمام آن عبادات و خدماتش، جلوه نفس پاك بود. نفس پاك، از عقل پاك تغذيه كرد، عقل از نبوت حضرت نوح عليه السلام و نبوت او از علم و نگاه تربيتى پروردگار تغذيه كرده بود كه در نهايت، حضرت ابراهيم عليه السلام پديد آمد.
قرآن در حق حضرت ابراهيم عليه السلام چه كار كرده است: «جَعَلْنهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا»
كه يكى از آنان حضرت ابراهيم عليه السلام بوده است.و در آيه ديگر مى فرمايد: «وَ أَوْحَيْنَآ إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَ تِ وَ إِقَامَ الصَّلَوةِ وَ إِيتَآءَ الزَّكَوةِ وَ كَانُواْ لَنَا عبِدِينَ»  انبيا عليهم السلام هيچ كدام «من» نگفتند كه من براى خودم هستم، تو براى خودت، بلكه گفتند: تو معبودى و ما عبد. تو مالكى و ما مملوك، تو آقايى و ما بنده.
 اتصال حقيقى اميرالمؤمنين عليه السلام به حضرت حق
جوان ها به اميرالمؤمنين عليه السلام عشق مى ورزند، البته نمى شناسند كه حضرت كيست. براى آنها آن قدر هست كه «بانگ جرسى» مى آيد. اما به قدرى از زبان ها، در زورخانه ها، ورزشگاه ها و شعرها شنيده اند كه به چهره اى كه دورنماى بسيار دورى براى آنان دارد، عشق مى ورزند. اين حضرت كه شما به او عشق مى ورزيد، ببينيد كه خود را نسبت به خدا چگونه مى بيند:
 «مَولاى يا مَولاى! أنتَ المَولى و انا العَبد و هَل يَرحم العَبدَ الّا المَولى؟
مَولاى يا مَولاى! أَنت المالك وَ أنا المملوك وَ هل يَرحم المَملوكَ الّا المالك؟ ...
مَولاى يا مَولاى! أنت الحىّ وَ أنا المَيّت وَ هَل يَرحمُ المَيّتَ الّا الحىّ؟ ...
مَولاى يا مَولاى! أنت الكَبير وَ أنا الصَّغير وَ هَلْ يَرْحَمُ الصَّغيرَ الّا الكَبير؟ ...
مَولاى يا مَولاى! أنت القَوىّ وَ أنا الضَّعيف وَ هَل يَرْحَمُ الضَّعيفَ الّا القَوى؟ ...»
يعنى تو سر جاى خودت درستى، من نيز سر جاى خودم. هيچ وقت من نمى گويم كه مالك هستم، چون مالك نمى شوم. اين را بايد درك كنيم كه در همه نواحى محتاج و گداييم، و غنى بالذات مى تواند جواب احتياج ما را بدهد تا تحوّل عجيبى در زندگى ما پيدا مى شود. چند خط شعر از عاشق و عارف شوريده كه داراى مقام اجتهاد نيز بوده ذكر كنم:
مرا پير طريقت جز على نيست                كه هستى را حقيقت جز على نيست
مجو غير از على پيدا و پنهان                  كه در غيب و شهادت جز على نيست
 مجو غير از على در كعبه و دل             كه هفتاد و دو ملت جز على نيست
 وجود جمله اش نياز مشيت                     پديد آمد مشيت جز على نيست
 على آدم، على شيث و على نوح             كه در دور نبوت جز على نيست
 على عيسى، على موسى و صالح             كه در اطوار خلقت جز على نيست
 شنيدم عاشقى مستانه مى گفت                  كه در روز قيامت جز على نيست
 تو را پير طريقت گو دگر بار                  مرا پير طريقت جز على نيست
والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته