درس گرفتن از ويرانه‏ها

يكى از كارهاى جالب پيامبر عظيم الشأن اسلام صلى الله عليه و آله اين بود كه گاهى با اصحاب به خانه خيلى قديمى و متروكه اى مى رسيدند كه اتاق ها و ديوارهاى آن خراب شده بود، حضرت مى ايستادند و با اين در و ديوار فرو ريخته حرف هاى جالبى مى زدند. سؤال مى كردند: آن معمارى كه نقشه تو را كشيد، بنّايى كه تو را ساخت، كارگرهايى كه در كنار دست بنّا كمك كردند، كجا هستند؟ كسانى كه در اينجا زندگى كردند، بچه هاى آنان و نسل بعدى صاحبان اين خانه كجا هستند؟ بعد به اصحاب رو مى كردند و مى فرمودند: عمر اين ديوارها و اتاق ها بيشتر از سه چهار نسل بوده است، آنها همه زير خاك گور رفتند و اين خرابه هنوز باقى است.
چقدر افراد اين خانه به خاطر دنيا يقه پاره كردند، حرام و حلال كردند، دعوا كردند و فحش دادند و با هم قهر كردند، همديگر را سوزاندند، دل ها را شكستند. «1» گفت: حرف اين مسيحى مرا تكان داد و بيدارم كرد. اين زندگى تو كه از منطق و عقل خيلى دور است. اين گونه زندگى، در خواب غفلت زندگى كردن است. در اين زمينه روايتى را از رسول خدا صلى الله عليه و آله ديدم كه واقعاً كلام حضرت، تجلّى علم خدا است. اين حرف ها از آسمان علم پروردگار طلوع كرده و اصلًا با چيزى قابل مقايسه نيست.
 ارزش كلام ائمه عليهم السلام
سفيان ثورى مى گويد: خدمت حضرت صادق عليه السلام بودم. وقتى فرمايش مى كردند، چنان تحت تأثير قرار گرفتم كه گفتم: يابن رسول الله «كلامك كالجوهر» اين سخنان شما مانند گوهر است. امام صادق عليه السلام فرمودند:«بَل هذا خَيرٌ مِنَ الجَوهر و هَلْ الجَوهرُ الّا حجرٌ»  بلكه از گوهر بهتر است مگر گوهر جز تكه اى سنگ چيز ديگرى است؟ در زيارت جامعه كبيره، امام هادى عليه السلام از كلام پيامبر و اهل بيت عليهم السلام چنين تعبير مى فرمايد: «كلامكم نور»  نمى گويد «كالنور»، تشبيه نمى كند كه سخن شما مانند نور است، مى گويد سخن شما خود نور است و اين نور نيز «نور الله» است.