امام باقر علیه السلام می‌فرماید: بر مردم زمانى مى آید که امامشان از منظر آنان غایب مى شود. خوشا به حال آنان که در آن زمان در امر [ولایت] ما اهل‌بیت ثابت قدم و استوار بمانند! کمترین پاداشى که به آنان مى رسد، این است که خداى متعال خطابشان مى کند و مى فرماید: بندگان من! شما به حجت پنهان من ایمان آوردید و غیب مرا تصدیق کردید. پس بر شما مژده باد که بهترین پاداش من در انتظارتان است.
امامان معصوم علیهم السلام به جهت اهمیت مسئله مهدویت و غیبت دوازدهمین حجت الهى، در فرصت‌هاى مناسب از عصر ظهور سخن گفته و شیعیان را با نشانه ها، علائم و ویژگی‌هاى دولت کریمه حضرت قائم علیه السلام آشنا ساخته اند.
این آگاهی‌ها و اطلاع رسانى آن ستارگان هدایت موجب شده است که اهل ایمان و منتظران حکومت عدل حضرت مهدى علیه السلام بیش از پیش امیدوار و دلبسته آن عصر گشته، نسل‌هاى بعدى را نیز با این فرهنگ مأنوس کنند.
امام باقر علیه السلام می‌فرماید: بر مردم زمانى مى آید که امامشان از منظر آنان غایب مى شود. خوشا به حال آنان که در آن زمان در امر [ولایت] ما اهل‌بیت ثابت قدم و استوار بمانند! کمترین پاداشى که به آنان مى رسد، این است که خداى متعال خطابشان مى کند و مى فرماید: بندگان من! شما به حجت پنهان من ایمان آوردید و غیب مرا تصدیق کردید. پس بر شما مژده باد که بهترین پاداش من در انتظارتان است.
دلدادگان فرهنگ انتظار با همه مشکلات و گرفتاری‌هایى که دشمنان برایشان فراهم مى آورند، هرگز امید به رسیدن آن روز دیدنى و لذتبخش را از دست نمى دهند، بلکه شوق و عشقشان بیشتر مى شود و زیر لب زمزمه مى کنند:
چه خوش باشد که بعد از انتظارى
به امیدى رسد امیدوارى
امام باقر علیه السلام در گفتارى امیدآفرین و نشاط بخش به منتظران حقیقى آن حضرت مژده مى دهد که «یَأْتِى عَلَى النّاسِ زَمانٌ یَغِیبُ عَنْهُمْ اِمامُهُمْ فَیاطُوبى لِلثّابِتِینَ عَلى اَمْرِنا فِى ذلِکَ الزَّمانِ اِنَّ اَدْنى ما یَکُونُ لَهُمْ مِنَ الثّوابِ اَنْ یُنادِیَهُمُ الْبارِى ءُ عَزَّ وَ جَلَّ عِبادِى آمَنْتُمْ بِسِرّى وَ صَدَّقْتُمْ بِغَیْبى فَأَبْشِرُوا بِحُسْنِ الثَّوابِ مِنّى(1) ؛ بر مردم زمانى مى آید که امامشان از منظر آنان غایب مى شود. خوشا به حال آنان که در آن زمان در امر [ولایت] ما اهل‌بیت ثابت قدم و استوار بمانند! کمترین پاداشى که به آنان مى رسد، این است که خداى متعال خطابشان مى کند و مى فرماید: بندگان من! شما به حجت پنهان من ایمان آوردید و غیب مرا تصدیق کردید. پس بر شما مژده باد که بهترین پاداش من در انتظارتان است.»
امام باقر علیه السلام فرمود: مطمئنا بدان! اگر من آن روزگاران را درک کنم، جانم را براى فداکارى در رکاب حضرت صاحب الامر علیه السلام تقدیم مى دارم.
آن گاه امام باقر علیه السلام ادامه داد: «خداوند متعال به خاطر ارج گذارى به چنین منتظران راستینى به آنان مى فرماید: شما مردان و زنان، بندگان حقیقى من هستید. رفتار نیک و شایسته تان را مى پذیرم و از کردار ناپسندتان عفو مى کنم و به خاطر شما سایر گنهکاران را مى آمرزم و بندگانم را به خاطر شما با باران رحمت خود سیراب و از آنان بلا را دفع مى کنم. اى عزیزترین بندگان من! اگر شما نبودید، عذاب دردناک خود را به مردم نافرمان نازل مى کردم.»(2)
یاران وفادار
پیشواى پنجم علیه السلام در توصیف یاران حضرت مهدى علیه السلام که در زمان غیبت، خود را براى شرکت در قیام جهانى آن حضرت آماده مى کنند، به ابو خالد کابلى فرمود: «من به گروهى مى نگرم که در آستانه ظهور از طرف مشرق زمین به پا مى خیزند. آنان به دنبال طلب حق و ایجاد حکومت الهى تلاش مى کنند. بارها از متولیان حکومت اجراء حق را خواستار مى شوند، امّا با بى اعتنایى مسئولین مواجه مى شوند. وقتى که وضع را چنین ببینند، شمشیرهاى خود را به دوش مى نهند و با اقتدار و قاطعیت تمام در انجام خواسته شان اصرار مى ورزند تا این که سردمداران حکومت نمى پذیرند و آن حق طلبانِ ثابت قدم، ناگزیر به قیام و انقلاب مى گردند و کسى نمى تواند جلوگیرشان شود. این حق جویان وقتى که حکومت را به دست گرفتند، آن را به غیر از صاحب الامر علیه السلام به کس دیگرى نمى سپارند. کشته هاى اینها همه از شهیدان راه حق محسوب مى شوند.»
در اینجا امام باقر علیه السلام به ابو خالد کابلى جمله اى زیبا فرمود که مى تواند نصب العین همه منتظران لحظات ظهور باشد.
آن حضرت فرمود: «اَما اِنِّى لَوْ اَدْرَکْتُ ذلِکَ لاَءَسْتَبْقَیْتُ نَفْسى لِصاحِبِ هذَا الاْءَمْرِ(3) ؛ مطمئنا بدان! اگر من آن روزگاران را درک کنم، جانم را براى فداکارى در رکاب حضرت صاحب الامر علیه السلام تقدیم مى دارم.»
امام در مورد یاران امام زمان علیه السلام فرمود: به خدا سوگند! 313 نفر یاران مهدى علیه السلام مى آیند که پنجاه نفر از آنان زن مى باشند و بدون هیچ گونه وعده قبلى در شهر مکه گرد هم جمع مى شوند.
امام پنجم علیه السلام در مورد استقامت و استوارى یاران حضرت مهدى علیه السلام به آیه اى از قرآن استناد کرد و در تفسیر آیه «فَاِذا جاءَ وَعْدُ اُوْلهُما بَعَثْنا عَلَیْکُمَ عِبادا لَنا اُولى بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ وَ کانَ وَعْدا مَفْعُولاً»(4) ؛ «هنگامى که نخستین وعده فرا رسد، گروهى از بندگان پیکارجوىِ خود را بر ضد شما برمى انگیزیم [تا شما را سخت درهم کوبند و براى به دست آوردن مجرمان] خانه ها را جستجو مى کنند و این وعده اى است قطعى.» فرمود: «این بندگان پیکارجو و مقاوم که به طرفدارى از حق به پا مى خیزند، همان حضرت قائم و یاران وفادار او هستند.»(5)
پی نوشت:
1.کمال الدین، ج 1، ص 330.
2.همان.
3.غیبت نعمانى، ص 273.
4.اسراء / 5.
5.تفسیر عیاشى، ج 2، ص 281.
منبع : پایگاه موعود
