عبداللَّه اصغر بن على عليه السلام‏

عبداللَّه اصغر فرزند امام على عليه السلام، مادرش ليلى دختر مسعود بن خالد بن ربعى بن مسلم بن جندل بن نهشل بن دارم التميميه و كنيه اش ابوبكر است.
    
پس از شهادت فرزندان امام حسن عليه السلام، عبداللَّه نخستين فرزند امام على عليه السلام بود كه به محضر امام حسين عليه السلام رسيد و از برادر بزرگوارش اجازه نبرد گرفت و عازم ميدان شد.
    
وى هنگام كارزار با دشمن چنين رجز مى خواند:
   
          شَيْخِى عَلىٌّ ذُوالفَخارِ الأطْوَلِ             مِنْ هاشِمِ الصِّدْقِ الكَريمِ المِفْضَلِ
   
             هَذا الحسينُ بْنُ النَبىِ المُرْسَلِ             نَذوذُ عَنْهُ بِالحُسامِ لفَيصلِ
   
             تَفْديهِ نَفْسِى مِنْ اخٍ مُبَجَّلِ             يا ربِّ فامْنَحْنِى ثوابَ المجزل
       
پدرم على است با افتخارات بلند، از قبيله بنى هاشم، راستگو، بزرگوار و با فضيلت؛
   
اين حسين فرزند پيامبر مرسل است؛ و ما با شمشير برنده از او دفاع مى كنيم؛
  
جانم فداى اين برادر با احترام باد! پروردگارا مرا پاداشى بسيار ببخش.
   
عبداللَّه 21 تن از سپاه يزيد را به هلاكت رساند و سرانجام به دست زحر بن قيس نخعى و به قولى عبداللَّه بن عقبه غنوى به فيض شهادت رسيد.