با آن كه در كتب انساب فرزندى به نام قاسم براى حضرت على عليه السلام ثبت نشده است، ولى صاحب مناقب وى را جزو شهيدان كربلا برشمرده است و پس از بيان كيفيت شهادت عبداللَّه بن على عليه السلام گويد: و برون شد برادرش قاسم در حالى كه چنين رجز مى خواند:
يا عُصْبَةً جارَتْ عَلى نَبِيِّها وَكَدَّرَتْ مِنْ عَيْشِها ما قَدْ نَقى
فى كُلِّ يَوْمٍ تَقْتُلونَ سَيِّداً مِنْ أَهْلِهِ ظُلماً وَذَبْحاً مِنْ قفا
اى گروهى كه بر پيامبر خود ستم روا داشته روزگار پاك خود را تيره ساختيد
همه روزه جفا نموده مهترى از خاندان او را كشته، از پشت سر از تنش جدا مى سازيد.
پس عمرو بن سعيد ازدى ضربتى بر فرق او فرود آورد. آن گاه امام حسين عليه السلام به قاتل قاسم حمله نمود و او را از پاى درآورد. سپس بر بالين قاسم آمد و چنين گفت: دور باشند از رحمت خدا آنان كه تو را كشتند و دادخواه آنان در روز رستاخيز جدَّت باشد.
منبع : منبع: پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، پژوهشکده تحقیقات اسلامی.
