فوائد آب براى اهل بصيرت

اين جمله اشاره به فوائدى دارد براى اهل بصيرت از جوهر آب ظاهر مى شود ، امام صادق عليه السلام مى فرمايد : لطف امتزاج آب به همه چيز اشارت است به طريق سلوك هر شخص انسان با بنى نوع خود ، يعنى اختلاط و معاشرت هر شخص با مردم بايد مثل امتزاج آب باشد به اشيا ، يعنى معاشرت بايد در نهايت هموارى و آسانى باشد و چنان كه ملاقات آب به هر چيزى مناسب آن چيز است و از حقيقت خود به در نمى رود مثلاً با اجسام متخلخله كه ملاقات مى كند مثل دوشاب و گل و غير اين ها به ظاهر و باطن ملاقات مى كند و اثر خود را به هر جزء آن مى رساند و به اجسام صلبه كه ملاقات مى كند مثل سنگ و مانند آن به ظاهر آن ملاقات مى كند و بس ؛ پس آدمى نيز بايد چنين باشد و اختلاطش با هركس مناسب حال آن كس باشد ، اگر اختلاطش با مؤمنان خُلّص و صحيح الاعتقاد و يا با دوستان صادق العقيده باشد ، مجارات ظاهرى و باطنى مجوز است ، يعنى به ظاهر و باطن با او مى توان آشنايى و رفاقت و ملاقات داشت و با غير اينان ملاقات ظاهرى كافى است تا وقتى كه بر اثر اين ملاقات ظاهرى آنان هم مانند انسان اهل باطن و عقيده و دين شوند .
خلاصه انسان بايد مانند آب نسبت به خودش طاهر و نسبت به فرزندان و خانواده و اجتماعش مطهر باشد ، تا روى سعادت بيند و به خير دنيا و آخرت برسد .
خداوند بزرگ ، انسان را در اصل خلقت برابر با آيه فطرت پاك خلق فرموده و انسان وظيفه و مسؤوليت دارد كه اين پاكى را در سايه توحيد و عمل به دستورهاى الهى حفظ كرده و در مقام پاك كردن ديگران نيز فعاليت كند . واى به حال كسى كه در قيامت در محضر حضرت دوست حاضر شود ، در حالى كه با گناه و عصيان ، خود و ديگران را نيز نجس كرده باشد !!
نجس و منجس زندگى كردن از شأن انسان به دور است كه انسان در زمين جانشين خدا است و بايد در گردونه طهارت بگردد و اين طهارت را با دو بال امر به معروف و نهى از منكر به ديگران هم سرايت دهد و با تربيت و تزكيه مردم ، اثر نيكى از خود در عالم بگذارد .
به قول شاعر خوش بيان ، عباس شهرى :
•قصه شنيدم كه يكى نيك مرد
گفت به سقراط كه اى هوشيار
 از چه بود خانه تو اى حكيم
گفت به سقراط نگر ، خانه چيست
 تيره اگر خانه تنگ من است
نيست در اين خانه چو ما را درنگ
 با همه اين خانه كه مشتى است خاك
 در پى آن باش كه در روزگار
 نيست هنر نقره و زر داشتن
قدرت شاهان بلند اقتدار
 ليك بود تا فلك چيره دست
سلطنت و حكمت سقراط هست
•منزل ، در خانه سقراط كرد از چه بود خانه تو تنگ و تار تنگ تر از كاسه چشم لئيم خانه اگر تنگ بود عيب نيست شكر خدا را كه دلم روشن است غم نخورم گر كه بود خانه تنگ پر نتوان كرد ز ياران پاك از تو بماند اثرى يادگار خانه بنا كردن و بگذاشتن چند صباحى است درين روزگار سلطنت و حكمت سقراط هست سلطنت و حكمت سقراط هست [ وَلْتَكُنْ صَفْوَتُكَ مَعَ اللّهِ تَعالى فى جَميعِ طاعاتِكَ كَصَفْوَةِ الْماءِ حينَ أَنْزَلَهُ مِنَ السَّماءِ . وَطَهِّرْ قَلْبَكَ بِالتَّقْوى وَالْيَقينِ عِنْدَ طَهارَةِ جَوارِحِكَ بِالْماءِ ]
امام صادق عليه السلام مى فرمايد : بايد طاعت و بندگى تو براى خدا ، در صفا و خلوص و پاكى و عدم غش به اغراض مزيفه مضيعه مثل صفاى آب باشد در وقت فرود آمدن از آسمان ، چرا كه عمل مغشوش مقبول درگاه حضرت او نيست ، چنان كه در حديث آمده روز قيامت به رياكار مى گويند : مزد عملت را از كسى كه به خاطر او اين عمل را انجام دادى بگير و پاك كن دل خود را از آلايش كدورات و اوساخ ذنوب و معاصى و محلى و مزين ساز آن را به تقوا و يقين ؛ خلاصه در وقت تطهير اعضا از كثافات ظاهرى غافل از تطهير كثافات باطنى نباش ، چنان كه آلودگى هاى ظاهر را به خاطر نظر خلايق پاك مى كنى ، آلودگى هاى باطن را به خاطر نظر حق پاك كن كه پاكى باطن اهم از ظاهر و قابل مقايسه با آن نيست . از خداوند بزرگ بخواهيم كه بعد از فراگيرى اين روايات پر قيمت ـ كه از درياى مواج علم حضرت صادق عليه السلام به ما رسيده ـ به آن عمل كنيم كه اثر در عمل است نه در علم تنها . گروهى فرا مى گيرند و مى آموزند ، براى اين كه به ديگران بياموزند ، اينان تيره بخت و بيچاره اند ، حمّالى علم كار مهمى نيست ، فرا گرفتن و عمل كردن و ياد دادن ارزش دارد . قالَ الْخِضرُ لِمُوسى عليهماالسلام : يا مُوسى تَعَلَّمِ الْعِلْمَ لِتَعْمَلَ بِهِ ولا تُعَلِّمْهُ لِتُعَلِّمَهُ فَيَكُونُ عَلَيْكَ بُورُهُ وَلِغَيْرِكَ نُورُهُ ثُمَّ تُوارِى الْخِضْرُ وَبَقِىَ مُوسى يَبْكى .
خضر به موسى فرمود : علم را براى عمل بياموز نه براى ياد دادن تنها كه در ياد دادن تنها براى تو هلاكت و براى دانش آموز تو نور است ، آن گاه خضر موسى را رها كرد و رفت و موسى در تنهايى گريه كرد .