زندگى و سكونت بايد در اتاق هاى آفتاب گير باشد ؛ آفتاب ، منبع مهم ترين انرژى ها و ميدان مهم ترين منافع براى موجودات زنده است .
آفتاب ، هم چون آب و هوا در زندگى موجودات امرى ضرورى است ، موجودات زنده اى كه در تاريكى نشو و نما مى نمايند ، نحيف ، پژمرده و غمناك و خونشان رقيق و گيجى و كسالت رفيق آن هاست . اثر نور ، اوّل روى جلد و سپس روى سلسله اعصاب است ، خانه اى كه آفتاب ندارد نيازمند طبيب است !
در و پنجره بايد عريض و مرتفع ساخته شود ، تا آفتاب از طريق آن ها به تمام اطاق بتابد و نقطه تاريكى بجا نماند . روزى چند دقيقه در آفتاب قدم بزنيد كه بهترين قدرت براى از بين رفتن ميكروب ها در آفتاب است .
منبع : برگرفته از کتاب عرفان اسلامی استاد حسین انصاریان
