زورگويى و ظلم ، تجاوز به حقوق مردم ، مانع شدن از رسيدن مردم به حقوق خود ، و آن اعمال و رفتارى كه به ناحق دل مردم را بيازارد ، قانون شكنى ، بدعت گذارى ، پايمال كردن حق ، قلدرى و گردن كلفتى ، همه و همه از مصاديق ستم و ستمگرى است .قرآن مجيد اهل ستم را تا در گردونه ى ستم بسر مى برند شايسته و سزاوار هدايت نمى داند .وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُوَ يُدْعَى إِلَى الاِْسْلاَمِ وَاللَّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ . چه كسى ستمكارتر از انسانى است كه به اسلام دعوت مى شود ولى بر خدا افتراى دروغ مى بندد ، و خداوند قوم ستمكار را هدايت نمى كند.قرآن مجيد ستم و ستمكارى را علت نابودى و هلاكت مى داند ، و جامعه ى ستمكار و ظالم را مستحق بلا و حادثه و عذاب سخت معرفى مى كند . وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَى قَالُوا إِنَّا مُهْلِكُوا أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَهَا كَانُوا ظَالِمِينَ . چون فرشتگان ما نزد ابراهيم به بشارت آمدند ، اعلام كردند كه ما مردم اين ديار را دچار هلاكت مى كنيم چرا كه مردمى ظالم و ستم پيشه بودند.قرآن مجيد ستمگران را در قيامت ، محروم از يارى خويشان و شفيعان مى داند ، و تنهايى و بى كسى و غربت در قيامت را جزيى از عذاب آنان اعلام مى كند : وَأَنذِرْهُمْ يَوْمَ الاْزِفَةِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَى الْحَنَاجِرِ كَاظِمِينَ مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ حَمِيم وَلاَ شَفِيع يُطَاعُ . و اينان را از روز قيامت بترسان كه از وحشت آن روز جانها به گلو مى رسد ، و از بيم آن حزن و خشم خود را فرو مى خورند ، در آن روز ستمكاران را هيچ خويشى كه از آنان حمايت كند ، و نه شفيعى كه شفاعتش در حق آنان پذيرفته گردد نخواهد بود.قرآن ستمكاران را مستحق عذاب ابد مى داند ، و جايى جز جهنم براى آنان و هركس تابع آنان بوده نمى شناسد :إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلاَ إِنَّ الظَّالِمِينَ فِي عَذَاب مُقِيم . زيانكاران كسانى هستند كه خود و اهلشان در قيامت به خسارت دچارند ، بدانيد كه ستمكاران در عذاب پابرجا خواهند بود !و در نهايت قرآن مجيد اعلام مى كند كه خداوند ستمكاران را دوست ندارد ، و معلوم است قومى كه از گردونه ى محبت و عشق خداوند خارجند در دنيا و آخرت به چه بلاهايى مبتلا خواهند شد ! إنَّهُ لاَ يُحِبُّ الظّالِمينَ . همانا خداوند ستمكاران را دوست ندارد.رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمودند :بَيْنَ الْجَنَّةِ وَالنَّارِ سَبْعُ عِقاب اَهْوَنُهَا الْمَوْتُ . وَقالَ اَنَسٌ : قُلْتُ : يا رَسولَ اللهِ ! فَمَا اَصْعَبُها ؟ قالَ : الْوُقوفُ بَيْنَ يَدَىِ اللهِ عَزَّ وَجَلَّ اِذْ تَعَلَّقَ الْمَظْلُومُونَ بِالظّالِمينَ . ميان بهشت و دوزخ هفت عقبه است ، آسان ترينش مرگ است ، انس مى گويد : به حضرت عرضه داشتم : سخت ترينش كدام است ؟ فرمودند : ايستادن در پيشگاه حق وقتى كه ستمديدگان به ستمكاران براى احقاق حق خود درآويزند !در حديث قدسى آمده :اِشْتَدَّ غَضَبى عَلى مَنْ ظَلَمَ مَنْ لاَ يَجِدُ ناصِراً غَيْرِى . خشم و غضب من شديد است بر كسى كه ستم كند آن را كه جز من ياورى ندارد.رسول حق (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمودند :اِتَّقُوا الظُّلْمَ فَاِنَّهُ ظُلُماتُ يَوْمَ الْقِيامَةِ. از ستم بپرهيزيد كه تجسم ستم در روز قيامت تاريكى هاست.و نيز آن حضرت فرمودند :اَلْعامِلُ بِالظُّلْمِ وَالْمُعينُ عَلَيْهِ وَالرَّاضى بِهِ شُرَكاءُ ثَلاثَة. آگاه به ستم كه به دفاع از مظلوم برنمى خيزد ، و كمك كننده به ستم و راضى به ستم ، هر سه در ستم ستمكار شريكند.حضرت على (عليه السلام) مى فرمايند :وَاللهِ لَوْ اُعْطيتُ الاْقاليمَ السَّبْعَةَ بِما تَحْتَ اَفْلاكِها عَلى اَنْ اَعْصِىَ اللهَ فى نَمْلَة اَسْلُبُها جُلْبَ شَعِيرَة ما فَعَلْتُهُ . والله قسم ، اگر اقاليم هفتگانه ى عالم را با آنچه كه زير افلاكش قرار دارد به من بدهند تا خدا را در گرفتن پوست جوى از مورچه معصيت كنم ، اين ظلم و ستم را مرتكب نمى شوم !
برگرفته از کتاب توبه آغوش رحمت
