فارسی
جمعه 10 فروردين 1403 - الجمعة 18 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 0

احترام خدا به نفس پاك‏

مطلب ديگر اين كه خداوند متعال در هنگام مرگ پاكان عالم، انبيا، اوليا و امامان عليهم السلام و در هنگام شهادت حضرت سيدالشهدا عليه السلام- به فرموده امام صادق عليه السلام- آنها را به اسم خطاب نمى كنند، بلكه مى فرمايد: «ارْجِعِى إِلَى رَبّكِ» خطابش را به طور مستقيم متوجه نفس عاشقان و اولياى خود كرده است؛
«يأَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ»  «مطمئنّة» صفت نفس است. مى توانست بفرمايد: «يا حسين! ارجعى الى ربّك» اما عظمت نفس شخصيت تغذيه شده با رزق حلالِ ويژه خود را چگونه خطاب مى كند كه باعث مى شود پروردگار عالم هنگام عبور اوليائش از دنيا، دعوت ويژه اى از آنان بكند: «يأَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ* ارْجِعِى» امام صادق عليه السلام مى فرمايد: نام ديگر سوره فجر «سورة الحسين» است، به خاطر آخرين آيه سوره كه خدا مى فرمايد: «يأَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ* ارْجِعِى إِلَى رَبّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً* فَادْخُلِى فِى عِبدِى* وَ ادْخُلِى جَنَّتِى»
رجوع به سوى پروردگار
چرا «ارجعى» رجوع چيست؟ رجوع به جايى است كه اول در آنجا بوده. كجا بوده است؟ نزد آن كسى كه به او مى گويد «ارجعى». اصل و ريشه اش او بوده است. «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّآ إِلَيْهِ رَ جِعُونَ»  يعنى قبل از اين كه به دنيا بيايد و به صورت خاك آفريده شود، حتى قبل از اين كه به صورت «دخان» در ماده اصلى عالم باشد، در علم پروردگار بوده؛ يعنى صورت علمى نزد وجود مقدس حضرت حق داشته است و از آنجا او را سفر دادند و به دنيا آوردند. او سالم سفر كرده و در اين مسافرت نيز در طول بودن در دنيا خودش را برابر با طرح خدا تغذيه كرده تا هم اخلاق، هم رنگ، انيس و مونس خدا شده، حال پروردگار به او مى فرمايد: «يأَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِى إِلَى رَبّكِ»
بى ارزشى نفوس شريره و خبيثه
اما آن كسى كه نفس را تغذيه حرام كرده و نفس او شريره و خبيثه شده، كه وجود مبارك و پرفايده «صدرالمتألهين شيرازى» اين تعبيرها را در كتابهاى خود دارند. آن كسى كه نفس را از حرام تغذيه كرده و نفس را به نفس خبيثه و شريره تبديل كرده، او را «ارْجِعِى إِلَى رَبّكِ» نمى گويد. وقتى جان اين شخص را مى گيرند و نفس را از بدن جدا مى كنند، با احاطه جهنّم جدا مى كنند: «وَإِنَّ جَهَنَّمَ لُمحِيطَةٌ بِالْكفِرِينَ» «محيط» اسم فاعل است؛ يعنى همان وقتى كه در دنيا بوده، در احاطه دوزخ بوده است و اكنون كه مى خواهند نفس او را جدا كنند، در احاطه دوزخ از بدن جدا مى كنند.


منبع : مرکز علمی تحقیقاتی دارالعرفان الشیعی
0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

ارزشها و لغزشهای نفس - جلسه پانزدهم
کلام ارزشمند حضرت زهرا(س) در بیان دین
دهه دوم محرم 94 خوی آرامگاه شیخ نوایی سخنرانی هفتم
خودشناسی - جلسه اول
ارزش عمر و راه هزينه آن-جلسه بیست وچهارم (متن ...
شیطان و اهل تقوا - جلسه پانزدهم – (متن کامل + ...
رفع حجاب‏ها با ايمان و تقواى مستمر
صله با قاطع رحم
اهميت واجبات از ديدگاه اسلام
ردّ ادعاى كهنگى دين اسلام‏

بیشترین بازدید این مجموعه

ارزشها و لغزشهای نفس - جلسه پانزدهم
رفع حجاب‏ها با ايمان و تقواى مستمر
تفاوت «ضرر» و «خسران»
ارزش عمر و راه هزينه آن-جلسه بیست وچهارم (متن ...
صله با قاطع رحم
د. آموزگار زينب‏
شب قدر
شکیبایی در برابر مشکلات - جلسه نوزدهم - (متن کامل + ...
دهه دوم محرم 94 خوی آرامگاه شیخ نوایی سخنرانی هفتم
کلام ارزشمند حضرت زهرا(س) در بیان دین

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^