خداوند متعال از آغاز خلقت انسان، معرفت به وجود انسان و خودشناسى را به او آموخت تا این موجود بى نظیر هستى، به موقعیت و ارزش خود آگاه شود. بدین ترتیب، تا زمانى که انسان زنده است، باید قدر خود را بشناسد و مراقب باشد که این ارزش والا را به هیچ قیمتى، در هیچ حادثه اى از دست ندهد. حمله به این ارزش و شکستن آن، گناه سنگینى محسوب مى شود و انبیا فرموده اند که شکنندگان بنیان شخصیت، ملعون و محروم از رحمت خدایند. رسول اکرم صلی الله علیه و آله مى فرماید :« انَّ هذَا الانسان بُنْیانُ اللّه »1.این انسان، ساختمانى خدایى است. شگفت آور است که پیغمبر صلی الله علیه و آله کلمه بنیان را از نظر ادبى، به کلمه مبارکه «اللّه » اضافه کرده است. این اضافه، اضافه تشریحى است ؛ یعنى اضافه اى که ارزش مضاف را نشان مى دهد. در این جا چند نمونه از زیبایى هاى ادبى به کار رفته در قرآن اشاره مى کنیم :
«یُرِیدُونَ اَن یُطْفِوُوا نُورَ اللّه ِ»2.در این جا کلمه نور به «اللّه » اضافه شده است. خداوند نمى گوید که دشمن مى خواهد نور خدا را خاموش کند ؛ زیرا خود خدا خاموش شدنى نیست و هیچ قدرتمندى نیز قادر به خاموش کردن نور وجود مقدس او نیست. خداوند نمى گوید : «یُرِیدُونَ لِیُطْفِوُوا نُورَ اللّه ِ» مشرکان، کفار و منافقان، در هر زمانى و نه فقط در زمان پیغمبر، جمع شده اند تا نور خدا را از بین ببرند. هجوم براى خاموش کردن نور خدا همیشگى است، دیروز بوده، امروز هست، فردا هم خواهد بود.تا وقتى که آنان زیر فشار زحماتشان نابود شوند و دیگر کسى نماند که خواهان خاموشى نور خدا باشد.
