قرآن مجید براى هدایت انسان ها به سوى صراط مستقیم نازل شده است و دربردارنده تمام برنامه هایى است که با فطرت و طبیعت انسان هماهنگ است و عمل به آن برنامه ها سعادت دنیا و آخرت انسان را تضمین و تامین مى کند .قرآن مجید با رعایت سه مقدمه : 1 ـ انسان در زندگى خود هدفى دارد ( سعادت زندگى ) که باید در راه به دست آوردن آن در طول زندگى تلاش و کوشش نماید 2 ـ این فعالیت بدون برنامه نتیجه بخش نخواهد بود . 3 ـ این برنامه را نیز باید از کتاب فطرت و آفرینش خواند و به عبارت دیگر از تعلیم الهى فرا گرفت ، شالوده برنامه زندگى انسان را به این صورت ریخت :اساس برنامه خود را خداشناسى قرار داد و اعتقاد به یگانگى خدا را اولین اساس دین شناخت و پس از شناسانیدن خدا ، معادشناسى ـ اعتقاد به روز رستاخیز که در آن پاداش و کیفر کردار نیک و بد انسان داده خواهد شد ـ را از آن نتیجه گرفت و اصل دیگر قرار داد و پس از آن پیامبرشناسى را از معادشناسى نتیجه گرفت زیرا پاداش اعمال نیک و بد بدون ابلاغ قبلى ـ که از طریق وحى و نبوت انجام مى پذیرد ـ ، صورت نمى بندد و آن را نیز اصل دیگر قرار داد . بر این اساس اعتقاد به یگانگى خدا و اعتقاد به نبوت و اعتقاد به معاد را اصول دین اسلام شمرد .پس از آن در مرتبه تالى ، اصول اخلاق پسندیده و صفات حسنه مناسب اصول سه گانه را که یک انسان واقع بین با ایمان باید واجد آنها و متصف به آنها باشد ; بیان نمود .پس از آن قوانین عملى که در حقیقت حافظ سعادت حقیقى و زاینده و پرورش دهنده اخلاق پسندیده و بالاتر از آن عامل رشد و ترقى اعتقادات حقّه و اصول اولیه مى باشند ، را تاسیس و بیان داشت .زیرا هرگز قابل قبول نیست کسى که در مسائل جنسى یا در دزدى و خیانت و اختلاس مال و برداشتن کلاه مردم هیچ گونه بند و بارى ندارد ، صفت عفت نفس داشته باشد یا کسى که شیفته جمع آورى مال است و مطالبات مردم و حقوق واجبه مالى را نمى دهد ، با صفت سخاوت متصف شود یا کسى که به عبادت خدا نمى پردازد و هفته و ماهى به یاد خدا نمى افتد واجد ایمان به خدا و روز رستاخیز و داراى سمت بندگى باشد .خلاصه قرآن مجید به ریشه هاى اصلى اسلام ـ که سه بخش کلى را تشکیل مى دهد ـ مشتمل است ، به این ترتیب :1 ـ اصول عقاید اسلامى که نوعى از آن اصول سه گانه دین است یعنى توحید و نبوت و معاد و نوعى عقاید متفرع بر آنها است مانند لوح و قلم و قضا و قدر و ملائکه و عرش و کرسى و خلقت آسمان و زمین و نظائر آنها .2 ـ اخلاق پسندیده .3 ـ احکام شرعیه و قوانین عملى که قرآن کریم کلیات آنها را بیان فرموده و تفاصیل و جزئیات آنها را به بیان پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) واگذار نموده است و پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) نیز ـ به موجب حدیث ثقلین که همه فرق اسلامى به نحو تواتر نقل نموده اند ـ بیان اهل بیت (علیهم السلام) خود راقائم مقام و جایگزین بیان خود قرار داده است 5 .با پیمودن راه قرآن که راه فطرت و طبیعت است سعادت آدمى تامین مى شود و انحراف از قرآن و به عبارت دیگر انحراف از صراط مستقیم حق نه این که تمدنى را به معناى حقیقى به وجود نمى آورد بلکه فضایى مى سازد که در آن فضا وحشى گرى و ظلم و ستم و پایمال شدن حقوق انسان ها به اوج نهایى مى رسد و فریاد ستم دیدگان به جایى و به کسى نمى رسد .
