اسلام که تنها فرهنگ کامل و سعادت بخش است ، نقطه معاشرت صحیح و دوستى حقیقى و همراه بودن با زنده دلان و ارواح پاک و اهل ایمان و مروت و همنشینى با کسانى که از دم عیسوى برخوردارند و جز صلاح و کرامت و رشد و تربیت و ادب و سلامت انسان را نمى خواهند ، خیر جامع مى داند .آیین ثمربخش حق ، نقطه معاشرت غلط و دوستى ناباب و همراه شدن با مرده دلان ، و ارواح شریره و نفوس خبیثه و اهل شرارت و بى دینى و همنشینى با کسانى که رفتار و کردارشان چون طوفان خزان سرسبزى انسان و ارزش هاى آدمى را مورد هجوم قرار مى دهد ، شر جامع قلمداد مى کند .معاشرت با معاشران پاک و سالم ، همنشینى با همنشینان مومن و فرشته خو ، دوستى با دوستان با وفا و روشن ضمیر ، چون شربت معالجى است که بیمارى هاى فکرى و روانى انسان را درمان مى کند و به انسان براى ورود به یک زندگى شایسته لیاقت و نشاط مى دهد .معاشرت با معاشران ناپاک و بیمار دل ، همنشینى با همنشینان بى ایمان و شیطان صفت ، دوستى با مردم منافق و دورو و زشت باطن ، چون زهر خطرناکى است که به کام حیات انسان مى ریزد و همه جوانب و شوون وجود انسان را مسموم مى کند و نهایتاً آدمى را در کویر هلاکت و سرزمین ضلالت تهیدست و پشیمان ، بیچاره و گرفتار ، رها مى سازد .رسوایى و فضیحتى که از همنشینى با افراد ناصالح نصیب انسان مى شود ، گاهى قابل جبران نیست بلکه شیرینى و لذت زندگى را تیره و تار مى کند .امیرالمومنین على (علیه السلام) مى فرماید :« عَارُ الفَضِیحَه یُکَدِّرُ حَلاَوَهَ اللَّذَّهِ » . ننگ رسوایى که از امور ناباب و روش هاى غلط به دست مى آید شیرینى لذّت زندگى را در کام انسان تیره و تار مى نماید . و در کلامى دیگر مى فرماید :« لاَ یَقُومُ حَلاَوَهُ اللَّذَّهِ بِمَرَارَهِ الآفَاتِ » . شیرینى لذتى که از امور زیان آور و نصیب آدمى مى شود ، به تلخى آفات و عوارض دردناک آن نمى ارزد . آرى ; کسى که با معاشر ناجنس و همنشین ناپاک و رفیق ناآگاه و آدمى نامرد و بى مروت به صورتى طولانى همراه و همراز باشد و بر اثر آن معاشرت ناصحیح از علم و معرفت و عبادت و خدمت و ارزش و کرامت محروم گردد و به خواسته دوستش دچار اعتیاد و شراب ، فسق و فجور و ظلم و ستم شود و عمر گرانمایه در این راه شیطانى هزینه کند و روزى که چشم باز نماید و ببیند قدرت جوانى و قوت روحى و کرامت انسانى از دست رفته و از وجود او مرده اى متحرک که جز مزاحمت براى خانواده و دیگران اثرى ندارد ; قطعاً تلخى این عوارض و آفات امروزش به شیرینى لذت هاى زودگذر و مخرب دیروزش نمى ارزد .
