وحید بهبهانى از شخصیت هاى بى نظیر شیعه و از عالمان بسیار برجسته اى است که در اوج فرهنگ مکتب اخبارى گرى به فریاد فقه استوار شیعه رسید و آن را از لابه لاى طوفان آن مکتب نجات داد .او در عصر پادشاهى فتحعلى شاه قاجار مى زیست و به شدت مورد احترام و محبت آن پادشاه بود .شاه ایران که از هر وسیله و دستاویزى براى اعتبار خود بهره مى جست ، سه بار به محضر آن چهره با عظمت و مرجع کم نظیر نامه نوشت که از حوزه عراق خارج و به ایران منتقل شود و هر بار وحید بهبهانى از پاسخ شاه امتناع مىورزید .هنگامى که اصرار شاه براى رفتن ایشان به ایران شدت گرفت ، وى در میان شاگردان برجسته خود شش نفر از جمله آیت حق ، صاحب کشف و کرامت علامه بحر العلوم سید مهدى طباطبایى را انتخاب کرده ، با خود به عنوان شاهد به حرم مطهر امیرالمومنین على (علیه السلام) برد و در حضور آن بزرگواران به امیرمومنان (علیه السلام) عرضه داشت : شاه ایران با اصرار از من درخواست کرده که حوزه را رها کنم و رهسپار ایران گردم و آنجا به درس و بحث مشغول شوم و من در کنار اصرار و پافشارى او دو دل و متحیر شده ام و از انتخاب رفتن و ماندن درمانده گشته ، راه به جایى نمى برم ، از محضر مبارک حضرتت مى خواهم که مرا در این مساله راهنمائى کنى .
همه آن شش نفر شنیدند که از درون ضریح ندا آمد : « لا تخرج من بلادنا » ، وحید از شهرهاى ما بیرون نرو و در این منطقه کنار ما اقامت دائم داشته باش .
