پرستش و ستايش خداوند لازم نيست به زبان عربی باشد، بلكه هر كس با هر زبانی ميتواند با خدا راز و نياز كند و او را بپرستد؛ بلی نماز بايد به عربی خوانده شود، زيرا اوّلاً در مفهوم پرستش نوعی تعبّد و تسليم وجود دارد. هم چنين عبادت خداوند، تعبّد و تسليم در مقابل فرمان او است و طبيعی است كه زمانی تعبد و تسليم خواهد بود كه آن چه او از انسان خواسته است، انسان آن را انجام دهد.
خداوند از طريق پيامبرش اين صورت نماز را با همين كلمات مشخص و معيّن خواسته است، پس انسان مسلمان كه تسليم حقيقت و خداوند است، گوش به فرمان او داشته و به همين نحو به جا می‌آورد. ثانياً كلمات و جملاتی كه انسان در نماز ميخواند، دارای بار معنايی عميقی است كه برخی از آنها نميتوانند معادل يا ترجمه‌ای به زبان ديگر داشته باشند، مانند كلمه «اللَّه» كه از طريق اين عبارات، انسان با عبارات عميق با خداوند رابطه برقرار ميكند.
منبع : پاسخگو
