رادیو تلویزیون و روزنامه ها به عنوان یک امر الهى و یک فرموده قرآنى دائم به گوش مردم بخوانند که اسراف نکنید، این همه تلویزیون و رادیو برنامه هاى اضافى دارد، قسمتى از وقت مردم را به شعر مى گیرند، به شب شعر مى گیرند، به روز شعر مى گیرند، به فیلم سینمایى مى گیرند، ساعت ها عمر این مردم را به فوتبال هاى خارجى مى گیرند، یک مقدار قرآن و روایات را به مردم درس بدهید، آن هم در باب مسائل اجتماعى. از گروه مومن هم شروع کنید.مردم مومن زود گوش مى دهند، به مردم مومن بگویید که براى وضو گرفتن براى خواندن نماز واجب با یک استکان معمولى هم مى توان وضو گرفت. این استکان را زیر شیر ببرند، پر هم نکنند. مقدارى از آن را روى کف دست بریزند و صورتشان را بشویند، یک مقدارى هم به اندازه اى که دستشان خیس شود دست راست و چپ، مسح سر و پا هم که آب نمى خواهد. بنابراین با یک استکان، آن هم نه پر شرعا مى توان وضو گرفت.حال شما حساب کنید در تهران براى یک وضو گرفتن مردم شیر را که باز مى کنند تا آخر وضو نمى بندند، سطل بگذارند زیر این شیر ببینید براى یک وضو چند هزار متر مکعب آب مصرف مى شود که خلاف صریح قرآن است، کجاى دین واجب کرده که اگر آب کم باشد، مردم وقتى که صبح از خانه مى خواهند بیرون بروند، حتما دوش بگیرند. بعد از ظهر هم که برمى گردند، چون یک ذرّه عرق کرده اند، دوش بگیرند، سحر هم که از خواب بیدار مى شوند، براى رفع کسالت دوش بگیرند. این کارها خلاف «اِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ »2 است.در وضو، در غسل، در خوردن، پوشیدن، در استعمال مواد زندگى مردم به آن حقیقتى روى بیاورند که حاکم بر انبیاى خدا بود و آن عبارت بود از قناعت. به حدّ نیاز قناعت کنند، حدّ وضو گرفتن چه قدر است، یک استکان، مردم به همین قناعت کنند، حدّ غسل کردن چه قدر است، یک کاسه آب، کافى است اگر بدن پاک باشد با یک کاسه آب در حمام مى توان غسل کرد. یک مقدار آب روى سرش بریزد با دستش همه جاى سر را بشوید، طرف راست و چپ را هم بشوید، این مى شود غسل، کارى که پیغمبر مى کرد. مدینه که سدّ نداشت تا مردم مرتّب دوش را باز کنند، یک ساعت هم بمانند.
