امام حسن علیه السلام مى گفت: پدرم هر وقت مى خواست وضو بگیرد، رنگش مى پرید که گاهى من لب حوض مى دویدم، مى پرسیدم که بابا چه شده است؟! مى گفت: حسن جان مى دانى کجا مى خواهم بروم؟ این چه وضویى است؟ خدایا ما وقتى توبه مى کنیم، از عباداتمان هم باید توبه کنیم، ما را ببخش، محدود بودیم، کوچک بودیم، متوجه نبودیم که چه کار مى کنیم؟ تو لطفى به ما بکن، قدرتى به ما بده تا بنده خوبى باشیم، فردا شب، شب جمعه است، امیر المومنین چه التماسى مى کند : «وَاجْعَلْنى مِنْ احسَنِ عِبادِکَ نَصیبا عِنْدَک»23 ؛ بنده خوبى باشیم.پیغمبر فرمود: وضو نور مى آورد، نور هم وضو مى آورد، مگر من وضو گرفته ام که نور برایم بیاورد؟ «فِى صَلاَتِهِمْ خَاشِعُونَ »24.
