شهادت حاج آقا مصطفی

این حادثه مانند شعله ای ، خرمن احساسات مردم را برافروخت . در آن زمان من در شهر سرخۀ سمنان منبر می رفتم . در چند روز آخر ، مسایل حاد سیاسی و شخصیت حاج آقا مصطفی را مطرح کردم و مقداری زودتر از موعد به تهران برگشتم تا ببینم دوستان و هم رزمان می خواهند چه بکنند .
روحانیت مبارزه تهران اعلامیه ای داد که عدۀ بسیاری ، از جمله ائمۀ جماعات تهران و بعضی از پیشکسوتان روحانی ، آن را امضا کردند و مراسم ختم مهمی در مسجد جامع بازار تهران بر پا گردید . آن مجلس بار سیاسی اش بسیار کم بود و بیشتر حالت معنوی داشت . به همین دلیل دوستان قانع نشدند و مجلس دیگری در مسجد ارک برگزار کردند که آقای روحانی ، نایب رییس قبلی مجلس شورای اسلامی ، خیلی شدید سخنرانی کرد و آرزوی انقلابیون را به خوبی برآورد . وی در ابتدا روحانیت را به دو بخش تقسیم کرد ، یکی روحانیت اهل تسنن ، که در طول تاریخ حامی دستگاه ها و در ردیف کارمندان دولت ها بوده اند ، دیگر روحانیت اهل تشیع ، که دارای استقلال رأی و آزادی کامل بوده ، علی رغم میل حاکمان وقت ، در جهت اعتلای فرهنگ اسلامی گام برداشته اند . آقای روحانی سپس بزرگواری و آزاد منشی حضرت امام را بیان و دیدگاههای ایشان را به خوبی برای مردم تشریح کرد. لقب « امام » برای اولین بار توسط آقای روحانی در آن مجلس برای آیت الله خمینی عنوان شد و از آن پس دردهانها افتاد .
به هر حال آن مجلس موفقیت بسیار خوبی برای بهره برداری سیاسی بود که خطیب به خوبی از عهده اش برآمد . یادم نیست که بعد از مراسم شعار داده شد یا نه ؛ ولی در مراسم ختم مرحوم کافی ، که از سوی آقای فلسفی و در مسجد ارک برگزار شد ، در پایان ، در حضور نیروهای زیادی از شهربانی ، مردم با شعار بر ضد دستگاه ، مسجد را ترک کردند .