مهرورزى و طلب غفران

مهرورزى و محبّت ، مهربانى و عشق و عفو و گذشت در آيين حق از چنان جايگاه بلند و مقام و منزلتى عظيم برخوردار است كه از همه مردم خواسته شده براى خود و ديگران از حضرت حق كه منبعى بى نهايت از مهربانى و گذشت است ، مهر و رحمت و عفو و گذشت بخواهند .  درخواست مهر و عفو آن هم به طور دائم و پيوسته علاوه بر اين كه علامت و نشانه زنده بودن دل و آراسته بودن اين عضو ملكوتى به حالات معنوى و انسانى است ، سبب تلطيف و رقت بيش تر و باعث تقويت و مهرورزى و گذشت و عفو آن است .
دعا به ديگران و درخواست مهر و رحمت خدا و عفو و گذشت او براى مؤمنين و مؤمنات از هر دعايى به اجابت نزديك تر شده است .  از حضرت امام باقر عليه السلام روايت شده است :  « أوشَكُ دَعْوَةٍ وَأسرَعُ إجَابَةٍ دُعَاءُ الْمَرْءِ لاِءَخيهِ بِظَهْرِ الغَيْبِ »  . نزديك ترين دعا به پيشگاه حق و سريع ترينش به اجابت ، دعاى انسان پشت سر برادر ايمانى اوست .  گاهى دعا به ديگران و درخواست مهر و رحمت و عفو و گذشت براى غير خود سبب نجات و رهايى از عذاب قيامت است ! !  رسول خدا صلي الله عليه و آله مى فرمايد :
« إنَّ العَبْدَ لَيُؤمَرُ بِهِ إلَى النّارِ يَوْمَ القِيَامَةِ فَيُسْحَبُ فَيَقُولُ الْمُؤمِنُونَ وَالمُؤمِنَاتُ : يَا رَبّ هَذَا الّذى كَانَ يَدْعُو لَنَا فَشَفِّعنَا فِيهِ فَيُشَفِّعُهُمُ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ فِيهِ فَيَنْجُو » . قيامت فرمان مى رسد انسانى را به سوى دوزخ ببرند ، به دنبال آن فرمان ، او را روى زمين به جانب دوزخ مى كشند ، مؤمنين و مؤمنات مى گويند : پروردگارا ! اين شخصى است كه همواره از حضرت تو براى ما درخواست مثبت داشت ، پس شفاعت ما را براى نجات يافتنش در حق او بپذير ، نهايتاً خداى عزّوجلّ شفاعت همه آنان را درباره او مى پذيرد و او نجات پيدا مى كند .  حضرت امام سجاد عليه السلام در دعاى خود نسبت به ديگران به پيشگاه حق عرضه داشت :
« اللّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاغْفِرْ لِى وَلِوالِدَىَّ وَارْحَمْهُما كَما رَبَّيانِى صَغِيراً ، اجْزِهِما بِالاْءِحْسانِ إِحْساناً وَبِالسَّيِّئاتِ غُفْراناً . اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِناتِ الاْءَحْياءِ مِنْهُمْ وَالاْءَمْواتِ َتابِعْ بَيْنَنا وَبَيْنَهُمْ بِالْخَيْراتِ اللّهُمَّ اغْفِرْ لِحَيِّنا وَمَيِّتِنا وَشاهِدِنا وَغائِبِنا وَذَكَرِنا وَأُنْثانا صَغِيرِنا وَكَبِيرِنا حُرِّنا وَمَمْلُوكِنَا . . . .
خدايا ! بر محمد و آلش درود فرست و مرا و پدر و مادرم را مورد عفو و گذشت قرار ده چنان كه مرا در كودكى مورد تربيت و رشد قرار دادند و نيكى آنان را به نيكى پاداش بخش و از بدى آنان درگذر ، خدايا ! مؤمنين و مؤمنان و مسلمين و مسلمات را مورد آمرزش قرار ده ، چه زنده آنان و چه مرده شان را و ميان ما و آنان در همه خيرات الحاق و اتصال ده .  خدايا ! زنده و مرده ما ، حاضر و غايب ما ، مرد و زن ما ، كوچك و بزرگ ما ، آزاد و برده ما را بيامرز .