Şərəfindir ki, Mustəfadır atan, ya Zəhra!
Şiri-Xudayə müdam munis olan, ya Zəhra!
Sənə Hüriyyeyi-insiyyə deyib peyğəmbər,
Xaliqə təsbih edib nuru saçan, ya Zəhra!
Necə xoşdur Həsənin, bir də Hüseynin ətri!
Gələcək, gözləyirik, Mehdi balan, ya Zəhra!
Aləmə zinət olub, hamı bilir, beş kimsə,
Xilqətin türbəti ə`layi-cinan, ya Zəhra!
Anlayıb kimdi Bətul, ruzi-əzəl əhli-səma,
Olacaqsan bizə məşhərdə əyan, ya Zəhra!
Qəzəbin razılığın, həzrəti Sübhanındır,
Geriyə dönməyəcək əsla duan, ya Zəhra!
Tərifin yazmaq üçün mən gətirim Qur`ani,
Olmusan gör necə “Kövsər”də bəyan, ya Zəhra!
Ayrılıb getdi Rəsul daima ağlar oldun,
Sənə zülm eylədi əşrari-zəman, Ya Zəhra!
Sənə təsliyyət üçün nazil olubdur Cibril,
Beytül-əhzanına əfğanı dolan, ya Zəhra!
Baş alıb indi Bəqidə dolanır şilələrin,
Hardadır, bilməyirik, qəbri-nihan ya Zəhra!
Bilirəm şəninə yazmış neçə şair əş`ar,
Nə olar yazsam əgər mən də bu an, “ya Zəhra!”
İstəyir dərdinə səndən yenə Vasif, çarə,
Rəsuli-Əkrəmə xatir ver aman, ya Zəhra!
