มีชายคนหนึ่งในเมืองมะดีนะฮ์ พูดจาใส่ร้ายป้ายสีอิมามกาซิม (อ.) อยู่เสมอ ทุกครั้งที่ชายคนนั้นพบท่านก็จะก่นด่าและบริภาษอิมามอะลี (อ.) ให้อิมามกาซิม (อ.)ได้ยินอยู่เป็นประจำ
มิตรสหายบางคนของท่านอิมามกาซิม (อ.) ได้เคยกล่าวขออนุญาตว่า “โปรดอนุญาตให้เราสั่งสอนเขาสักครั้งเถิด”
แต่อิมามมาซิม (อ.) กลับห้ามพวกเขาไว้ เพื่อมิให้ตอบโต้ชายคนนั้นด้วยวิธีการที่เลวร้าย ท่านถึงสอบถามถึงงานอาชีพของชายคนนั้น บรรดามิตรสหายก็ได้ให้คำตอบว่า
“แท้จริง เขามีแปลงเพาะปลูกอยู่แห่งหนึ่งนอกเมืองมะดีนะฮ์”
ดังนั้น อิมามกาซิม (อ.) จึงไปหาเขาที่นั่น แล้วได้เดินเข้าไปในแปลงเพาะปลูกของเขา
ชายคนนั้นตะโกนเสียงดังลั่นว่า “ท่านอย่าได้มาเหยียบแปลงเพาะปลูกของเรา”
อิมามกาซิม (อ.) ยังคงเดินเข้าไป จนกระทั่งไปถึงชายคนนั้น แล้วได้กล่าวสลาม พร้อมกับนั่งลงใกล้ๆ และอิมามกาซิม (อ.) ก็ยิ้มให้ชายคนนั้นแล้วถามว่า “ท่านต้องเสียค่าใช้จ่ายในการเพาะปลูกของท่านเท่าไหร่”
ชายเจ้าของสวน “100 ดีนาร”
อิมามกาซิม “ท่านหวังว่ามันจะให้ผลผลิตแก่ท่านสักเท่าไร?”
ชายเจ้าของสวน “ฉันไม่รู้ในสิ่งเร้นลับ”
อิมามกาซิม “ฉันเพียงแต่ถามว่า ท่านหวังว่าจะได้เท่าไร?”
ชายเจ้าของสวน “200 ดีนาร”
แล้วอิมามกาซิม (อ.) ก็จึงมอบเงินให้แก่ชายคนนั้น 300 ดีนาร แล้วชายคนนั้นก็ได้รับเงินจำนวนดังกล่าวด้วยความขอบคุณ
ในวันต่อมา ในขณะที่อิมามกาซิม (อ.) ได้เดินไปมัสญิด ชายผู้นั้นก็ได้รีบลุกขึ้นและเดินไปต้อนรับทันที พลางกล่าวว่า “อัลลอฮ์เท่านั้นที่ทรงรู้ดีว่าพระองค์จะจัดการกับสารของพระองค์อย่างไร” (หมายความว่า อิมามกาซิม (อ.) นี่เองคือผู้นำที่ถูกประทานมาให้ทำหน้าที่ชี้นำประชาชาติในสมัยของท่าน)
บรรดาสหายของท่านอิมามกาซิม (อ.) รู้สึกประหลาดใจ อิมามจึงแจ้งให้พวกเขารู้ถึงเรื่องราวที่ท่านได้พบกับชายคนนั้น และยังได้สั่งสอนพวกเขาด้วยว่า ให้มีไมตรีจิตและมนุษยสัมพันธ์ที่ดีงามกับคนทั้งหลาย
ขอขอบคุณเว็บไซต์อะฮ์ลุลบัยต์
