ดุอา บทที่หนึ่งจากหนังสือเศาะฮีฟะตุซซัจญาดียะฮ์
หมวดการสรรเสริญต่อพระผู้เป็นเจ้า
اَلْحَمْدُ لِلَّه الْاَوَّلِ بِلا اَوَّلٍ كانَ قَبْلَهُ، وَالْاخِرِ بِلا اخِرٍ يَكُونُ بَعْدَهُ
1- การสรรญเสริญเป็นเอกสิทธิ์ของอัลลอฮ์ พระผู้ทรงเป็นที่หนึ่งที่ไม่มีจุดเริ่มต้น เป็นองค์สุดท้ายที่ไม่มีจุดสิ้นสุด
الَّذى قَصُرَتْ عَنْ رُؤْيَتِهِ اَبْصارُ النّاظِرينَ، وَعَجَزَتْ عَنْ نَعْتِهِ اَوْهامُ الْواصِفينَ
2 – พระองค์ผู้ซึ่งสายตาทั้งหลายไม่สามารถมองเห็นพระองค์ อีกทั้งความคิดของผู้คนก็ไม่สามารถอธิบายคุณลักษณะของพระองค์ได้
اِبْتَدَعَ بِقُدْرَتِهِ الْخَلْقَ ابْتِداعاً، وَاخْتَرَعَهُمْ عَلى مَشِيَّتِهِ اخْتِراعاً
3 – พระองค์ทรงสร้างสรรพสิ่งทั้งหลายด้วยพลังอำนาจของพระองค์ อีกทั้งทรงทำให้สรรพสิ่งทั้งหลายบังเกิดขึ้นมาด้วยพระประสงค์ของพระองค์เอง
ثُمَّ سَلَكَ بِهِمْ طَريقَ اِرادَتِهِ، وَ بَعَثَهُمْ فى سَبيلِ مَحَبَّتِهِ، لايَمْلِكُونَ تَأْخيراً عَمَّا قَدَّمَهُمْ اِلَيْهِ، وَ لايَسْتَطيعُونَ تَقَدُّماً اِلى ما اَخَّرَهُمْ عَنْهُ
4 – หลังจากนั้น พระองค์ก็ได้ทรงชี้นำพวกเขาไปในทางที่พระองค์ทรงประสงค์ นำทางไปสู่หนทางแห่งความรักของพระองค์ สรรพสิ่งทั้งหลายไม่สามารถเดินช้าหรือก้าวล้ำไปเกินจากขอบเขตที่พระองค์ทรงกำหนดไว้ให้ได้
وَجَعَلَ لِكُلِّ رُوحٍ مِنْهُمْ قُوتاً مَعْلوماً مَقْسُوماً مِنْ رِزْقِهِ، لايَنْقُصُ مَنْ زادَهُ ناقِصٌ، وَ لايَزيدُ مَنْ نَقَصَ مِنْهُمْ زائِدٌ
5 – พระองค์ทรงกำหนดปัจจัยยังชีพสำหรับทุกชีวิตไว้ให้แล้ว ใครก็ไม่สามารถลดทอนในสิ่งที่พระองค์ทรงให้ไว้แล้วได้ และก็ไม่มีใครสามารถเพิ่มเติมในสิ่งที่พระองค์ทรงมิได้ให้ไว้ได้ด้วย
ثُمَّ ضَرَبَ لَهُ فِى الْحَيوةِ اَجَلاً مَوْقوُتاً، وَ نَصَبَ لَهُ اَمَداً مَحْدُوداً، يَتَخَطَّأُ اِلَيْهِ بِاَيّامِ عُمُرِهِ،وَ يَرْهَقُهُ بِاَعْوامِ دَهْرِهِ، حَتّى اِذا بَلَغَ أَقْصَى أَثَرِهِ، ، وَ اسْتَوْعَبَ حِسابَ عُمُرِهِ، قَبَضَهُ إِلَى مَا نَدَبَهُ إِلَيْهِ مِنْ مَوْفُورِ ثَوَابِهِ، أَوْ مَحْذُورِ عِقَابِهِ، لِيَجْزِيَ الّذِينَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَ يَجْزِيَ الّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى
6 – หลังจากนั้น ได้ทรงกำหนดช่วงเวลาและอายุขัยให้กับทุกสิ่ง และปล่อยให้ทุกสิ่งก้าวเดินไปตามช่วงอายุขัยของตัวเอง จนถึงก้าวสุดท้ายและถึงเวลาหมดอายุขัยของมัน
พระองค์จะทรงปลิดวิญญาณและนำพวกเขาไปสู่ผลรางวัลหรือการลงโทษอันน่าสะพรึงกลัว เพื่อให้คนที่ทำชั่วได้รับผลการกระทำของเขา และคนทำดีก็ได้รับผลรางวัลตอบแทน
عَدْلًا مِنْهُ، تَقَدّسَتْ أَسْمَاؤُهُ، وَ تَظاَهَرَتْ آلَاؤُهُ، لَا يُسْأَلُ عَمّا يَفْعَلُ وَ هُمْ يُسْأَلُونَ
7 – นี่เป็นการแสดงถึงความยุติธรรมของพระองค์ พระนามของพระองค์บริสุทธิ์และสมบูรณ์แบบยิ่งนัก ความโปรดปรานของพระองค์เป็นที่ชัดเจนยิ่ง พระองค์จะไม่ถูกตรวจสอบในสิ่งที่พระองค์ได้ทรงกระทำไว้ ส่วนผู้อื่นจะถูกตรวจสอบทั้งหมด
وَ الْحَمْدُ لِلّهِ الّذِي لَوْ حَبَسَ عَنْ عِبَادِهِ مَعْرِفَةَ حَمْدِهِ عَلَى مَا أَبْلَاهُمْ مِنْ مِنَنِهِ الْمُتَتَابِعَةِ، وَ أَسْبَغَ عَلَيْهِمْ مِنْ نِعَمِهِ الْمُتَظَاهِرَةِ، لَتَصَرّفُوا فِي مِنَنِهِ فَلَمْ يَحْمَدُوهُ، وَ تَوَسّعُوا فِي رِزْقِهِ فَلَمْ يَشْكُرُوهُ
8 – และการสรรเสริญเป็นเอกสิทธิ์ของอัลลอฮ์ ผู้ที่ถ้าหากพระองค์ไม่ทรงสอนให้รู้จักการสรรญเสริญต่อความโปรดปรานและการให้ที่ชัดเจนที่พระองค์ทรงประทานให้กับปวงบ่าว แน่นอนพวกเขาจะใช้ประโยชน์จากความโปรดปรานอีกทั้งได้พบกับปัจจัยยังชีพที่มากมายเหล่านั้นโดยไม่ได้ขอบคุณพระองค์เลย
وَ لَوْ كَانُوا كَذَلِكَ لَخَرَجُوا مِنْ حُدُودِ الْإِنْسَانِيّةِ إِلَى حَدّ الْبَهِيمِيّةِ فَكَانُوا كَمَا وَصَفَ فِي مُحْكَمِ كِتَابِهِ إِنْ هُمْ إِلّا كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلّ سَبِيلًا
9 – ถ้าเป็นเช่นนี้ (การที่มนุษย์ไม่ได้ขอบคุณ) พวกเขาก็จะหลุดพ้นออกจากการเป็นมนุษย์และตกไปอยู่ในกลุ่มของสัตว์เดรัจฉาน เหมือนกับที่อัลลอฮ์ทรงตรัสไว้ในคัมภีร์อันมั่นคงของพระองค์ว่า พวกเขาเป็นเช่นสัตว์สี่เท้า หรือบางครั้งต่ำกว่านั้น
وَ الْحَمْدُ لِلّهِ عَلَى مَا عَرّفَنَا مِنْ نَفْسِهِ، وَ أَلْهَمَنَا مِنْ شُكْرِهِ، وَ فَتَحَ لَنَا مِنْ أَبْوَابِ الْعِلْمِ بِرُبُوبِيّتِهِ، وَ دَلّنَا عَلَيْهِ مِنَ الْإِخْلَاصِ لَهُ فِي تَوْحِيدِهِ، وَ جَنّبَنَا مِنَ الْإِلْحَادِ وَ الشّكّ فِي أَمْرِهِ
10 – และการสรรเสริญเป็นเอกสิทธิ์ของอัลลอฮ์ ที่พระองค์ทรงได้แนะนำตัวของพระองค์เองให้กับเรา และได้สอนวิธีการขอบคุณพระองค์ให้กับเรา อีกทั้งทรงเปิดประตูความรู้ไปสู่การเป็นผู้อภิบาลของพระองค์ให้กับเรา ได้ทรงชี้นำให้เราไปสู่ความการแสดงความบริสุทธิ์ใจต่อเอกานุภาพของพระองค์และปกป้องเราให้พ้นจากความเคลือบแคลงสงสัย
حَمْداً نُعَمّرُ بِهِ فِيمَنْ حَمِدَهُ مِنْ خَلْقِهِ، وَ نَسْبِقُ بِهِ مَنْ سَبَقَ إِلَى رِضَاهُ وَ عَفْوِهِ
11 – เป็นการสรรเสริญที่ทำให้เราได้เข้าไปอยู่ในกลุ่มผู้ที่ทำการสรรญเสริญพระองค์ตลอดเวลา และเป็นการสรรเสริญที่ทำให้เราเดินก้าวล้ำหน้าบรรดาคนที่เคยก้าวนำหน้าพวกเราในเรื่องของการขอความพึงพอใจและขออภัยโทษต่อพระองค์
حَمْداً يُضِيءُ لَنَا بِهِ ظُلُمَاتِ الْبَرْزَخِ، وَ يُسَهّلُ عَلَيْنَا بِهِ سَبِيلَ الْمَبْعَثِ، وَ يُشَرّفُ بِهِ مَنَازِلَنَا عِنْدَ مَوَاقِفِ الْأَشْهَادِ، يَوْمَ تُجْزَى كُلّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَ هُمْ لَا يُظْلَمُونَ، يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئاً وَ لَا هُمْ يُنْصَرُونَ
12 – เป็นการสรรเสริญที่ให้แสงสว่างกับเราในนรกอันมืดมน อีกทั้งทำให้หนทางในวันแห่งการฟื้นคืนชีพราบรื่น และทำให้เราได้รับความสูงส่งและมีเกียรติเมื่ออยู่ต่อหน้าบรรดาพยาน ในวันที่ทุกคนจะได้รับผลตอบแทนและไม่มีใครกดขี่ใครได้อีก และในวันที่ไม่มีเพื่อนคนใดจะสามารถช่วยเหลือเพื่อนของตัวเองได้ อีกทั้งจะไม่มีใครช่วยใครได้เลย
حَمْداً يَرْتَفِعُ مِنّا إِلَى أَعْلَى عِلّيّينَ فِي كِتَابٍ مَرْقُومٍ يَشْهَدُهُ الْمُقَرّبُونَ
13 – เป็นการสรรเสริญที่ถูกเขียนไว้ในบัญชีการกระทำของเราให้เราได้ไปถึงตำแหน่ง อะอ์ลาอิลลียีน (อันสูงส่งที่สุด) อีกทั้งให้บรรดาทูตสวรรค์ผู้ใกล้ชิดได้เป็นสักขีพยาน
حَمْداً تَقَرّ بِهِ عُيُونُنَا إِذَا بَرِقَتِ الْأَبْصَارُ، وَ تَبْيَضّ بِهِ وُجُوهُنَا إِذَا اسْوَدّتِ الْأَبْشَارُ
14 – เป็นการสรรเสริญที่ทำให้ดวงตาของเราพบกับแสงสว่างในวันที่ดวงตาทั้งหลายต้องตะลึงงันกับความน่าสะพรึงกลัวของวันกิยามะฮ์ (วันแห่งการตัดสิน) และทำให้ใบหน้าของเราผ่องใสในวันที่ใบหน้าทั้งหลายต้องหมองหม่น
حَمْداً نُعْتَقُ بِهِ مِنْ أَلِيمِ نَارِ اللّهِ إِلَى كَرِيمِ جِوَارِ اللّهِ
15 – เป็นการสรรเสริญที่ทำให้เราได้รอดพ้นจากไฟนรกอันเจ็บปวดและได้เข้าไปอยู่เคียงข้างความโปรดปรานอันไม่มีที่สิ้นสุดของพระองค์
ขอขอบคุณเว็บไซต์ thaitalabeh
