รอบีอุล-เอาวัล เดือนแห่งการเฉลิมฉลอง

รอบีอุล-เอาวัล เป็นเดือนที่สามตามปฏิทินอิสลามแบบจันทรคติ มุสลิมทั่วโลกรู้จักกันดีว่า

 

เป็นเดือนแห่งการประสูติของศาสดามุฮัมมัด(ศ.) ส่วนวันที่แน่นอนในการประสูติของท่านนั้นยังมีความขัดแย้งกันอยู่ในหมู่นักประวัติศาสตร์ (บางรายงานระบุว่า ท่านประสูติในวันที่ 12 รอบีอุล-เอาวัล และอีกบางรายงานระบุว่า วันที่ 17 รอบีอุล-เอาวัล)

 

แต่อายาตุลลอฮ์ รูฮุลลอฮฺ มุซาวี อัล-โคมัยนี ผู้วางรากฐานการปฏิบัติอิสลามแห่งอิหร่านได้ประกาศให้หนึ่งสัปดาห์ระหว่างวันที่ 9 ถึงวันที่ 17 รอบีอุล-เอาวัล เป็นสัปดาห์แห่งเอกภาพในหมู่มุสลิม เพื่อสนับสนุนให้มุสลิมทั่วโลกร่วมเฉลิมฉลองในวัน "อีด มีลาดุน นบี" หรือวันประสูติของท่านศาสดามุฮัมมัด (ศ.) ร่วมกันเป็นระยะเวลาตลอดหนึ่งสัปดาห์ เพราะซุนนีและชีอะฮ์ถือเป็นแขนสองข้างที่สำคัญของอิสลาม

 

เดือนรอบีอุล-เอาวัล ยังเป็นเดือนที่มีความสำคัญพิเศษยิ่งในอิสลาม และมีเหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้นในชีวิตของศาสดามุฮัมมัด(ศ.) ผู้เป็นที่รักยิ่งของเรา อย่างที่เราทราบกันดีว่า ท่านศาสดา(ศ.) ของเราได้ถือกำเนิดในเดือนนี้ ท่านได้เริ่มต้นการเดินทางเพื่ออพยพ(ฮิจเราะฮ์) ในระหว่างเดือนนี้ และได้สร้างมัสญิดหลังแรกของอิสลาม คือมัสญิดกูบา ขึ้นในเดือนนี้ การนมาซญุมอัตครั้งแรกก็ได้ถูกวางรากฐานขึ้นในเดือนนี้ด้วยเช่นกัน

 

ด้วยเหตุนี้เอง รอบีอุล-เอาวัลจึงเป็นเดือนแห่งการเฉลิมฉลองของท่านศาสดามุฮัมมัด(ศ.) เป็นเดือนแห่งการถือกำเนิดของสิ่งถูกสร้างที่ดีเลิศที่สุดของอัลลอฮ์(ซ.บ.) และเป็นผู้ถือสาส์นแห่งพระผู้เป็นเจ้าท่านสุดท้ายที่จะมาชี้นำมนุษยชาติ และไม่มีข้อสงสัยเลยว่ามันควรจะเป็นวันที่มนุษย์ได้ทำการขอบคุณและเคารพสรรเสริญต่ออัลลอฮ์(ซ.บ.)

 

การเฉลิมฉลองของมุสลิมไม่เหมือนกับวิธีการที่ศาสนิกอื่นกระทำเพื่อเฉลิมฉลองวันประสูติของศาสดาของตน การเฉลิมฉลองของมุสลิมคือการมาชุมนุมร่วมกันเพื่อรำลึกถึงความโปรดปรานและพระมหากรุณาธิคุณอันล้นพ้นที่เอกองค์อัลลอฮ์(ซ.บ.) ได้ทรงประทานให้แก่เรา ด้วยการที่ได้ชี้นำเราสู่หนทางแห่งอัล-อิสลาม และได้รับคำสอนจากศาสนทูตท่านสุดท้ายของพระองค์ เราได้ถือโอกาสนี้เพื่อใคร่ครวญและรำลึกถึงความหมายของการเป็นสาวกผู้ปฏิบัติตามศาสดามุฮัมมัด(ศ.) อย่างแท้จริง

 

มุสลิมต่างร่วมกันเฉลิมฉลองวันอีด มีลาดุน นบี ด้วยความนับถือและทุ่มเททั่วทั้งโลก แต่บ่อยครั้งที่เราจะได้เห็นว่าผู้ร่วมฉลองในวันนี้ไม่ได้สะท้อนให้เห็นคำสอนของบุคคลผู้ที่พวกเขากำลังรำลึกถึงอยู่เลย หลายแห่งที่การเฉลิมฉลองนี้ได้กลายเป็นประเพณีปฏิบัติมากกว่าที่จะเป็นวาระโอกาสแห่งการคิดใคร่ครวญอย่างลึกซึ้ง

 

อัลลอฮ์(ซ.บ.) ทรงตรัสไว้ในคัมภีร์อัล-กุรอานว่า

 

"และเรามิได้ส่งเจ้ามาเพื่ออื่นใด นอกจากเพื่อเป็นความเมตตาแก่ประชาชาติทั้งหลาย" (21 : 107)

 

มุสลิมต่างกล่าวถึงท่านศาสดามุฮัมมัด(ศ.) ว่าเป็น "มุฮ์ซินิล-อินซานิยาต" ผู้มีบุญคุณต่อมวลมนุษยชาติ แต่พวกเขาแทบจะไม่ได้สนใจที่จะเรียนรู้ว่าท่านเป็นผู้มีบุญคุณในด้านใด? ดังนั้น เราจะสามารถเรียกท่านว่าเป็นผู้ปลดปล่อยมวลมนุษยชาติได้ก็ต่อเมื่อเราได้ปฏิบัติตามคำสอนของท่านในการดำเนินชีวิตของเราแล้วเท่านั้น

 

"แท้จริงอัลลอฮ์และมะลาอิกะฮ์ของพระองค์ประสาทพรแก่นบี โอ้บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ย!

พวกเจ้าจงประสาทพรให้เขาและกล่าวทักทายเขาโดยคารวะ" (อัล-กุรอาน 33/56)