بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
چنین گوید این گنه‌کار روسیاه، عبّاس قمی که خدا او را ببخشاید: پس از آنکه به کمک خدای تعالی کتاب «مفاتیح‌الجنان» را تألیف کردم و در گوشه و کنار منتشر شد، به خاطرم رسید که در چاپ دومش، بر آن موارد زیر را بیفزایم:
دعای وداعی برای ماه رمضان و خطبه روز عید فطر و زیارت جامعه ائمه مؤمنان و دعای «اللّٰهُمَّ إنَّی زرت هٰذَا الإِمام» که بعد از زیارت‌ها خوانده می‌شود و زیارت وداعی که هر یک از ائمه(علیهم‌السلام) را به آن وداع کنند و نوشته‌هایی که برای رفع حاجت می‌نویسند و دعایی که در غیبت امام عصر(عج الله تعالی فرجه) باید خوانده شود و آداب زیارت به نیابت، به سبب کثرت نیاز به این‌ها.
ولی از سویی دیدم هرگاه چنین کاری را انجام دهم فتح بابی می‌شود برای تصرّف در کتاب «مفاتیح» و بسا شود که بعضی از مداخله‌کنندگان بعد از این در این کتاب بعضی از دعاهای دیگر بیفزایند یا از آن کم کنند و به اسم «مفاتیح‌الجنان» در میان مردم رواج دهند، چنان‌که در کتاب «مفاتیح‌الجنان» مشاهده می‌شود. به ناچار کتاب را به همان وضع خود گذاشتم و این هشت مطلب را پس از پایان مفاتیح، ملحق به آن کردم و به لعنت خدای قهّار و نفرین رسول خدا و ائمه اطهار واگذار و حواله نمودم کسی را که در «مفاتیح» تصرف کند.
اینک به ذکر آن هشت مطلب می‌پردازم:
مطلب اول: دعای وداع ماه رمضان
مطلب دوم: خطبه روز عید فطر
مطلب سوم: زیارت جامعه ائمه(ع)
مطلب چهارم: دعایی که بعد از زیارت هر امام خوانده می‌شود. (دعای عالیه المضامین)
مطلب پنجم: زیارت وداع ائمه(ع)
مطلب ششم: رقعه‌ای که برای حاجت می‌نویسند و در آب جاری یا چاه می‌اندازند.
مطلب هفتم: دعایی که در زمان غیبت باید خواند.
مطلب هشتم: آداب زیارت به نیابت.
خاتمه کتاب مفاتیح‌الجنان
