فارسی
جمعه 31 فروردين 1403 - الجمعة 9 شوال 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

خطبه 196 - خطبه بعد از بيعت طلحه و زبير به آنها فرمود


مطلب قبلی خطبه 195
خطبه 197 مطلب بعدی


نحوه نمایش
متن عربی متن ترجمه
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
كَلَّمَ بِهِ طَلْحَةَ وَ الزُّبَيْرَ بَعْدَ بَيَعْتِهِ بِالخِلافَةِ وَ قَدْ عَتَبا عَلَيْهِ
که بعد از بیعت طلحه و زبیر به آنها فرمود، و آنان از اینکه حضرت
مِـنْ تَـرْكِ مَشُورَتِهِـما وَالاِْسْتِعانَـةِ فِپى الاُْمُـورِ بِهِـما
آنها را طرف مشورت قرار نداده و در امور حکومت از آنها یاری‌ نجسته شکایت داشتند.
لَقَدْ نَقَمْتُما يَسيراً، وَ اَرْجَأْتُما كَثيراً. اَلا تُخْبِرانى اَىُّ شَىْء لَكُما
برای‌ چیزی‌ اندک خشم گرفتید، و فراوان را واگذاشتید. به من نمی‌ گویید که در چه چیزی‌
فيهِ حَقُّ دَفَعْتُكُما عَنْهُ؟ اَمْ اَىُّ قَسْم اسْتَأْثَرْتُ عَلَيْكُما بِهِ؟ اَمْ اَىُّ حَقٍّ
حق داشته اید که شما را از آن منع کردم؟ یا در کدام سهم خود را بر شما پیش انداختم؟ یا کدام دعوا
رَفَعَهُ اِلَىَّ اَحَدٌ مِنَ الْمُسْلِمينَ ضَعُفْتُ عَنْهُ اَمْ جَهِلْتُهُ، اَمْ اَخْطَأْتُ
را مسلمانی‌ به من رجوع کرده که نسبت به حلّش عاجز بوده یا حکمش را نمی‌ دانستم یا راه قضاوتش
بــابَــهُ  ؟
را اشتباه کردم؟
وَاللّهِ ما كانَتْ لى فِى الْخِلافَةِ رَغْبَةٌ، وَلا فِى الْوِلايَةِ اِرْبَةٌ،
به خدا قسم نسبت به حکومت رغبتی‌ نداشتم، و مرا در حکومت نیازی‌ نبود،
وَلكِنَّكُمْ دَعَوْتُمُونى اِلَيْها، وَ حَمَلْتُمُونى عَلَيْها. فَلَمّا اَفْضَتْ اِلَىَّ
شما مرا به آن خواندید، و شما بار آن را بر دوشم نهادید. پس زمانی‌ که حکومت به من رسید
نَظَرْتُ اِلى كِتابِ اللّهِ وَ ما وَضَعَ لَنا وَ اَمَرَنا بِالْحُكْمِ بِهِ فَاتَّبَعْتُهُ،
به کتاب خدا و دستوری‌ که برای‌ ما وضع کرده بود و ما را به آن فرمان داده بود،
وَ مَا اسْتَنَّ النَّبِىُّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ فَاقْتَدَيْتُهُ،
و به آنچه پیامبر صلّی‌ اللّه علیه وآله سنّت قرار داده بود نظر انداختم و از آن پیروی‌ کردم،
فَلَمْ اَحْتَجْ فى ذلِكَ اِلى رَأْيِكُما وَ لا رَأْىِ غَيْرِكُما، وَ لا وَقَعَ حُكْمٌ
و در این زمینه به رأی‌ شما و غیر شما نیازمند نبودم، و حکمی‌ واقع نشد که به آن
جَهِلْتُهُ فَاَسْتَشيرَكُما وَ اِخْوانى مِنَ الْمُسْلِمينَ، وَلَوْ كانَ ذلِكَ
جاهل بوده تا از شما و دیگر مسلمانان خواهان مشورت باشم، که اگر حکمی‌ را آگاه نبودم از شما
لَمْ اَرْغَبْ عَنْكُما وَ لا عَنْ غَيْرِكُما. وَ اَمّا ما ذَكَرْتُما مِنْ اَمْرِ الاُْسْوَةِ
و دیگران رویگردان نمی‌ شدم. و اما آنچه یاد کردید که چرا در مسأله بیت المال به طور مساوی‌ عمل کرده ام،
فَاِنَّ ذلِكَ اَمْرٌ لَمْ اَحْكُمْ اَنَا فيهِ بِرَأْيى، وَلا وَليتُهُ هَوًى مِنّى،
این مطلبی‌ است که در آن به رأی‌ خود حکم نکردم، و بر اساس خواسته خویش عمل ننمودم،
بَلْ وَجَدْتُ اَنَا وَ اَنْتُما ما جاءَ بِهِ رَسُولُ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
بلکه من و شما دریافته ایم که این رویّه همان است که رسول خدا صلّی‌ اللّه علیه وآله
وَ سَلَّمَ قَدْ فُرِغَ مِنْهُ، فَلَمْ اَحْتَجْ اِلَيْكُما فيما قَدْ فَرَغَ اللّهُ مِنْ قَسْمِهِ،
قرار داده و حکمی‌ قطعی‌ است، و من در آنچه که خداوند از تقسیم بیت المال به آن فرمان داده،
وَ اَمْضى فيهِ حُكْمَهُ. فَلَيْسَ لَكُما وَاللّهِ عِنْدى وَ لا لِغَيْرِكُما فى هذا
و حکمش را امضاء نموده نیازمند به رأی‌ شما نبودم. سوگند به حق که برای‌ شما و غیر شما نزد من حقّی‌
عُتْبى. اَخَذَاللّهُ بِقُلُوبِنا وَ قُلُوبِكُمْ اِلَى الْحَقِّ، وَ اَلْهَمَنا وَ اِيّاكُمُ
نیست تا از آن پوزش بخواهم. خداوند دلهای‌ ما و شما را متوجه حق کند، و به ما و شما صبر
الصَّـبْـرَ  .
عنایت فرماید.
- ثُمَّ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:- رَحِمَ اللّهُ امْرَءاً رَأى حَقّاً فَاَعانَ عَلَيْهِ،
آن گاه فرمود: خداوند رحمت کند کسی‌ را که چون حقّی‌ دید آن را کمک کند،
اَوْ رَأى جَـوْراً فَـرَدَّهُ، وَ كانَ عَـوْناً بِالْحَـقِّ عَلـى صاحِبِـهِ.
یا ستمی‌ را مشاهده نمود از آن باز دارد، و یار ستمدیده باشد تا جایی‌ که او را به حقّش برساند.



پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^