رواياتی در باب شراب خواری

كافی است برای درك عظمت اين گناه ، كه در كبيره بودنش شكی نيست ، به رواياتی كه از طريق پيامبر و اهل بيت (عليهم السلام) عذاب سخت مشروب خوار را در قيامت بازگو كرده اند دقت كنيد :

1 ـ عذاب شراب خوار در قيامت

حضرت صادق (عليه السلام) فرمود :

« فردای قيامت شراب خوار وارد محشر می شود ، در حالی كه رويش سياه و دهانش كج ، و زبانش بيرون آمده و فرياد تشنگی اش بلند است و به او از چاهی كه در آن چرك زناكاران ريخته شده می آشامانند »(1) .

و نيز فرمود :

« به خدا قسم كسی كه نماز را سبك بشمارد ، و مست كننده ای بياشامد به شفاعت من نمی رسد » .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ وسائل الشيعه : 25/297 ، باب 9 ، حديث 31948 .

2 ـ لعنت شدگان

همچنين از آن حضرت نقل شده است كه فرمود :

« در مسئله شراب ، خداوند ده نفر را لعنت كرده : كارنده درخت ، نگهبان باغ انگور جهت شراب ، فشار دهنده انگور ، نوش كننده ، ريزنده در جام ، حمل كننده ، تحويل گيرنده ، خريدار ، فروشنده و دريافت كننده پول »(1) .

امام صادق (عليه السلام) می فرمايد :

« شراب خوار با بت پرست مساوی است و در قيامت كافر محشور می شود ، شراب ريشه هر گناهی است »(2) .

عقوبت شراب خواری

امام صادق (عليه السلام) فرمود :

« كسی كه يك جرعه شراب بخورد خدا و پيامبران و مؤمنان او را لعنت می كنند ، اگر به مقداری بخورد كه مست شود ، روح ايمان از او دور و به جايش روح پليد شيطانی جايگزين می گردد ، پس نماز را ترك می كند و ملائكه او را سرزنش می كنند و خداوند به او خطاب می كند : ای بنده ! كافر شدی ، بدا به حال تو ، سپس امام فرمود : بدا به حالش ، بدا به حالش ، به خدا سوگند ! يك سرزنش الهی از هزار سال عذاب سخت تر است . لعنت كرده خدا هستند ، هر جا بروند از پناه خدا بيرونند و هلاك می شوند ، پس فرمود : ملعون است كسی كه امر الهی را ترك می كند ، اگر به صحرا رود صحرا هلاكش می كند ، اگر به دريا رود ، دريا غرقش می كند ، پس او مغضوب به خشم خداوند بزرگ است »(1) .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ كافی : 6/429 ، باب النوادر ، حديث 4 ; وسائل الشيعه : 17/224 ، باب 55 ، حديث 32163 .

2 ـ كافی : 6/403 ، باب ان الخمر رأس كل اثم ، حديث 4 ; وسائل الشيعه : 25/315 ، باب 12 ، حديث 31993 .

7 ـ سرقت

فضل بن شاذان كه از بزرگان اصحاب ائمه و از دانشمندان مشهور شيعه است ، نقل می كند كه حضرت رضا (عليه السلام) سرقت را از گناهان كبيره شمرده است(2) .

و در روايت اعمش آمده كه حضرت صادق (عليه السلام) از قول نبی اكرم (صلی الله عليه وآله)نقل كرده است : زنا نمی كند كسی كه به خدا و روز جزا ايمان داشته باشد و هم چنين دزدی نمی كند شخص دزد ، در حالی كه ايمان داشته باشد(3) .

آری ! بنابراين روايت ، زناكار و سارق ، از ايمان به خدا و روز قيامت بهره ای ندارند .

روايات و حرام خواری

مسئله عذاب خوردن مال دزدی را بايد در باب حرام خواری جستجو كرد ،

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ كافی : 6/399 ، باب شارب الخمر ، حديث 16 ; تهذيب الاحكام : 9/105 ، باب 2 ، حديث 191 .

2 ـ عيون اخبار الرضا (عليه السلام) : 2/126 ، باب 35 ( باب ما كتبه الرضا للمأمون . . . ) .

3 ـ كافی : 2/281 باب الكبائر ، حديث 16 ; من لا يحضره الفقيه 4/23 ، باب ما جاء فی الزنا ، حديث 4978 .

اتفاقاً در اين زمينه رواياتی وارد شده كه انسان از خواندن آنها بر خود می لرزد ! !

1 ـ رسول گرامی اسلام (صلی الله عليه وآله) می فرمايد :

« خداوند را در بيت المقدس ملكی است كه هر شب ندا می كند : هر كس حرام بخورد از او واجب و مستحبی پذيرفته نيست »(1) .

2 ـ و نيز فرمود :

« كسی كه جامه ای را به ده درهم بخرد و در آن ده درهم ، درهمی از حرام باشد ، مادامی كه بر تن اوست ، نمازش قبول نيست »(2) .

3 ـ و نيز فرمود :

« هر كس از به دست آوردن مال از هر كجا و هر راهی پروا نداشته باشد ، خداوند از درافكندن او در جهنم از هر راهی باشد پروا ندارد »(3) .

4 ـ همچنين فرمود :

« هر گوشتی كه بر بدن انسان از حرام برويد ، آتش به آن سزاوارتر است »(4) .

5 ـ و نيز حضرت فرمود :

« كسی كه از راه گناه مال به دست آورد و با آن كمك به خويشاوند كند ، يا صدقه داده و انفاق كند ، خداوند همه را جمع كرده و با او به آتش جهنم افكند »(5) .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ بحار الانوار : 100/16 ، باب 1 ، حديث 72 ; عدة الداعی : 153 .

2 ـ محجة البيضاء : 3/204 ، كتاب الحلال والحرام .

3 ـ مستدرك الوسائل : 13/22 ، باب 7 ، حديث 14623 ـ 6 ; اختصاص : 249 .

4 ـ مستدرك الوسائل: 13/332، باب 1، حديث 15509 ـ 14; مجموعه ورّام: 1/61، باب العتاب.

5 ـ محجة البيضاء : 3/205 ، كتاب الحلال والحرام .

6 ـ امام باقر (عليه السلام) می گويد :

« پيامبر فرمود : ترسناك ترين برنامه ای كه بعد از خود بر امتم می ترسم سه چيز است : به دست آوردن مال از راه حرام ، شهوت رانی و ربا »(1) .

7 ـ امام باقر (عليه السلام) فرمود :

« كسی كه غير از حلال مالی كسب كند ، سپس حج برود وقتی تلبيه می گويد خطاب می رسد : لا لَبَّيْكَ وَلا سَعْدَيْكَ ، اما اگر از حلال باشد خداوند به او خوش آمد می گويد »(2) .

8 ـ امام پنجم می فرمايد :

« آثار مال حرام در نسل انسان آشكار می گردد »(3) .

از مضمون روايات متعدد چنين استفاده می شود كه : « هيچ عبادتی از حرام خور قبول نمی شود ، باز دقت كنيد»(4) .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ كافی : 5/124 ، باب المكاسب الحرام ، حديث 1 ; وسائل الشيعه : 17/81 ، باب 1 ، حديث 22041 .

2 ـ كافی : 5/124 ، باب المكاسب الحرام ، حديث 4 ; وسائل الشيعه : 17/89 ، باب 4 ، حديث 28597 .

3 ـ كافی : 5/124 ، باب المكاسب الحرام ، حديث 4 ; وسائل الشيعه : 17/18 ، باب 1 ، حديث 22043 .

4 ـ وعنه (صلی الله عليه وآله) : « العبادة مع أكل الحرام كالبناء علی الرمل وقيل علی الماء » .

عدة الداعی : 153 ; بحار الانوار : 100/16 ، باب 1 ، حديث 73 .

وعنه (صلی الله عليه وآله) : « إذا وَقَعَتِ اللُّقْمَةُ مِن حَرام في جَوفِ العَبْد لَعَنَهُ كُلُّ مَلَك في السَّمواتِ والأرضِ » .

مشكاة الأنوار : 315 ; ميزان الحكمة : 3/1124 ، الحرام ، حديث 3663 .

الامام الباقر (عليه السلام) : « إنَّ الرَّجُلَ إذا أصابَ مالاً مِنْ حَرام لَمْ يُقْبَل مِنْهُ حَجٌّ وَعمرَةٌ ولا صِلَةُ رَحِم حَتّی أنَّهُ يَفْسُدُ فيه الفَرْجُ » .

أمالی طوسی : 680 ، حديث 1447 ; بحار الانوار : 100/11 ، باب 1 ، حديث 48 .

آنگاه به رواياتی كه عذاب بی نماز ، روزه خوار ، بی حج ، و . . . مراجعه كنيد ببينيد وقتی عبادات حرام خور قبول نشود ، مثل كسی است كه اصلاً عبادت نكرده ، و چنين كسی در قيامت به چه عذاب هايی دچار خواهد شد ! !

8 ـ محارب و مفسد

قرآن مجيد شخص محارب و مفسد را علاوه بر وعده كيفر دنيايی ، وعده كيفر سختی در قيامت داده است ، بنابراين محاربه و افساد از گناهان كبيره است . محارب كسی است كه اسلحه بردارد ، برای اينكه با ترساندن مسلمانان به مال و ناموس آنان دست درازی كند ، و فرقی نمی كند كه اين اسلحه چه باشد : شمشير ، نيزه ، تفنگ ، كارد ، چوب ، سنگ .

در اين برنامه خواه تنها باشد يا دارای همدست و خواه بتواند مالی را ببرد يا به كسی لطمه وارد كند يا نه ، در دريا باشد يا خشكی ، شهر باشد يا ده ، صحرا باشد يا سرگردنه ، شب باشد يا روز ، مسلمان باشد يا غير مسلمان ، مرد باشد يا زن ، در بلاد اسلامی باشد يا كفر ، و بالاخره محارب كسی است كه با به كار بردن اسلحه و قصد حمله به مسلمانان از آنان سلب آسايش كرده و امنيّت جانی يا مالی يا عِرْضی آنان را به خطر اندازد .

در سوره مائده درباره محارب چنين می خوانيم :

« كيفر آنان كه با خدا و پيامبرش می جنگند ، و در زمين به فساد و تباهی می كوشند ، فقط اين است كه كشته شوند ، يا به دارشان آويزند ، يا دست راست و پای چپشان بريده شود ، يا از وطن خود تبعيدشان كنند . اين برای آنان رسوايی و خواری در دنياست ، و برای آنان در آخرت عذابی بزرگ است . * مگر كسانی كه پيش از دست يافتنتان بر آنان توبه كنند ; پس بدانيد كه خدا بسيار آمرزنده و مهربان است » .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ مائده (5) : 33 ـ 34 .

جهت اينكه در آيه شريفه از محارب با مسلمانان ، تعبير به محارب با خدا و پيامبر كرده ، برای تعظيم و تشريف شأن مسلمين است ، به نحوی كه هرگونه معامله با مردم مسلمان ، در حقيقت معامله با خدا و پيامبر است ; زيرا مؤمن وابسته به خدا و پيامبر است و خدا و رسول هر نوع دست درازی به مسلمان را مخالفت با خود دانسته است .

امام ششم (عليه السلام) می فرمايد :

« خداوند فرمود : بايد به من اعلام جنگ كند هر كه بنده مؤمن مرا آزار دهد ، و بايد از غضبم ايمن باشد هر كس مؤمن را گرامی بدارد » .

و فرمود :

« هر كس دوست مرا اهانت كند ، آشكارا به جنگ با من برخاسته است »(1) .

كلامی از يك دانشمند مصری

يكی از دانشمندان بزرگ اسلامی « مصر » در اين زمينه می نويسد :

« هدف كليّه شرايع آسمانی در اجتماع بشری اين است كه پنج اصل مقدس

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ كافی : 2/352 ، باب من آذی المسلمين ، حديث 7 ; وسائل الشيعه 2/428 ، باب 19 ، حديث 2549 .

و موضوع مهم يعنی : جان ، عقل ، مال ، نسل ، و عِرْض مردم را از تجاوز و تباهی محفوظ بدارند ; زيرا تفريط و تعدی درباره هر يك از اين پنج موضوع مهم ، موجب پديد آمدن تنازع و خونريزی و انتشار مفاسد و شرور است ، و حكمت تشريع كيفر در برابر جرايم ، جلوگيری افراد متجرّی و جسور از اين گونه افراط و تعدی است ، و جای ترديد نيست كه صرف امر به معروف و نهی از منكر نمی تواند اين منظور را تأمين كند ; بلكه تنها بيم از كيفر امروز و فرداست كه می تواند ضامن اجرای اوامر و نواهی الهی باشد » .

تزلزل پيوندها

با توجه به اين حقايق معلوم می شود كه چرا شريعت اسلام كيفر چند گناه از قبيل : قتل عمد ، قذف ، زنا ، محاربه افساد ، شرب خمر ، ارتداد از دين ، لواط و سرقت را به نص صريح تعيين كرده و در ساير موارد كيفر خاصی مقرّر نداشته و نوع و مقدار كيفر را به نظر حاكم شرع گذاشته است .

اين همه به خاطر اين است كه به اقتضای اوضاع زمان و مكان جرم و احوال مجرم او را تعزير كند ; زيرا ارتكاب و انتشار اين گونه گناهان ، موجب تزلزل پيوندهای اجتماعی و علت بدبختی و پريشانی امت هاست .

9 ـ ارتداد

اسلام ، منبع تمام خيرات و بركات ، در دنيا و آخرت است .

تقوا ، ورع ، بيداری ، علم ، فضيلت ، درستی ، صلاح و سداد ، جود و سخا ، تواضع و خشيت و تمام اوصاف حميده ، در سايه ارتباط اسلام به دست آمده و كسی كه در حدّ خودش از اسلام شناخت دارد و به آن عمل می كند ، مؤمن است ، و مؤمن تنها كسی است كه از رضايت و خشنودی حق برخوردار است

و در آخرت از بهترين نعمت های الهی بهره مند است .

قرآن مجيد بهشت را حق مؤمن دانسته و احترامی كه برای مؤمن قائل است برای كسی قائل نيست .

كسی كه روی به اسلام كند ، در حقيقت روی به خير دنيا و آخرت كرده ، و در نتيجه ، درهای رحمت الهی را به روی خود گشوده است .

با توجه به منافع دنيوی و آخرتی كه در اسلام هست ، حساب كنيد اگر كسی روی از اين دين جاويد برگرداند ، كه در حقيقت روی از خدا و انبياء و كتب آسمانی و درهای رحمت الهی برگردانده ، چه گناه بزرگی مرتكب شده است و علاوه بر كيفر در دنيا ، در آخرت به چه عذابی مبتلا خواهد شد .

از آنجايی كه مرتد ، از نظر قرآن كافر است ، بهتر اين است كه خوانندگان محترم برای آگاهی از وضع كافر به قرآن مجيد مراجعه كنند ، تا بر آنان معلوم شود كه مرتد در قيامت دچار چه بلاهای خطرناك ابدی است :

« خدايی كه آنچه در آسمان ها و زمين است ، در سيطره مالكيّت و فرمانروايی اوست ; و وای بر كافران از عذابی سخت » .

« و برای آنان كه به قيامت ايمان نمی آورند ، عذابی دردناك آماده كرده ايم » .

« و كسانی كه كافر شده و آيات ما را تكذيب كرده اند ، پس عذابی خواركننده برای آنان است » .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ ابراهيم (14) : 2 .

2 ـ اسراء (17) : 10 .

3 ـ حج (22) : 57 .

كمتر سوره ای در قرآن مجيد می بينيم كه به عذاب روگردانندگان از خدا اشاره نكرده باشد ، و همچنين در روايات مهم ، به عذاب مرتدين اشاره شده كه خوانندگان محترم می توانند برای تفصيل بيشتر ، به قرآن و كتب روايی مراجعه كنند .

كتاب زندگی

در آن زمانی كه ميدان حيات انسان از همه طرف ، دستخوش حملات ويرانگر اميال و غرايز حيوانی و شيطانی شده بود ، و بر اثر آن حملات و طوفان ها ساختمان كرامت و فضيلت از ريشه رو به ويرانی می نهاد ; در آن زمان كه در تمام جهان عده ای زورگو و مفت خور و گروهی شكم پرست و شهوت ران ، انسان و انسانيت را به بردگی و بندگی برده بودند ، و به دست و پای مركز انديشه و قلب و روح بشر زنجير اسارت نهاده بودند ; در آن زمان كه تمام محصولات مادی و معنوی جامعه انسانی در خدمت طاغيان ، ياغيان ، قلدران ، استعمار و استثمارگران بود و انسان روی زمين از انسانيت و حقوق خود بی بهره بود ; در آن زمان كه ستون های درستی شكسته شده بود ، و جز هواپرستی، مكتبی بر انسان حاكم نبود ، و بشريت گرفتار خواب سنگين غفلت بود ، و عوارض جهل و بی خبری در تمام شئون زندگی انسانی بيداد می كرد ، و عمق فاجعه در حدّی بود كه تصورش برای كسی امكان ندارد ; وجود مقدس حضرت حق از باب لطف ، رأفت ، عنايت و رحمت ، برای نجات انسانيت شخصيتی بزرگ و وجودی سترگ و انسانی فرزانه ، كه جامع تمام كمالات انسانی بود و بال و پَر دانشش به عالم مُلك و ملكوت سايه داشت به نام محمد بن عبدالله (صلی الله عليه وآله وسلم) مبعوث به رسالت كرد تا آلودگی تمام بدبختی ها را از دامن حيات انسان بشويد و آدمی را به كمالاتی كه لايق اوست برساند .

خداوند عزيز برای پيشبرد رسالت و تداوم آن خط معنوی تا صبح قيامت كتابی به نام قرآن به همراه رسول بزرگوارش فرستاد ، تا به وسيله آن تمام انسان ها را ، در تمام ادوار تاريخ ، به سعادت ابدی و خير دنيا و آخرت برساند .

الفاظ و معانی قرآن

كتاب خدا از نظر فصاحت ، بلاغت ، استعمال الفاظ ، كلمات ، تركيب جملات ، آيات ، تعداد سوره ها و نظام بندی ، يك معجزه واقعی است.

اين شكل و ترتيب قرآن نشان دهنده اين معناست كه معمار و بنّای اين ساختمان فقط و فقط خداست ، و در اين بنای محكم حتی يك نقطه كم و زياد نيست ، و آنچه امروز در دست جهانيان است ، همان است كه در طول بيست و سه سال ، به رسول بزرگوار اسلام ، برای آزادی انسان ، از اسارت هوا و هواپرستان و فرهنگ های تحميلی نازل شده است و به همين صورتی كه امروز در دست ماست ، در زمان حيات پيامبر به دستور مستقيم حق تدوين شده و تنها كاری كه پس از رسول خدا انجام گرفته است اعراب گذاری آن بوده و بس .

اين همه از آيات قرآن و روايت بسيار محكم و متين استفاده می شود ، كه عقيده و اعتقاد تمام شيعيان دوازده امامی در همه ادوار از عالِم و عامی و مرد و زن و شهری و دهاتی بر اين بوده و بر اين خواهد بود و شيعه غير از اين حقيقت چيز ديگری را نسبت به كتاب خدا قبول ندارد .

قوی ترين سخنی كه شيعه در اين زمينه دارد اين است كه اگر يك نقطه از اين كتاب كم شده و يا يك نقطه به آن اضافه شده بود ، بدون شك حجت الهی بربندگان تمام نبود ، كه تمام بودن آن ، حجت خداست بر همه انسان ها تا به پا شدن محشر در گرو همين اعتقاد و عقيده است .

دريايی عميق

قرآن گرچه از نظر تعداد حروف ، كلمات ، نقطه ها ، زير و زبرها ، آيات و سوره ها دارای حد معينی است و به شماره تمام برنامه های صوری كتاب در بعضی از تفاسير اشاره رفته ; ولی از نظر معنا ، دريايی است كه ساحل ندارد و جهانی است كه برای آن حدّی متصور نيست .

آری! قرآن مجيد آئينه تجلی حق بر عباد است و حق ، حقيقتی است كه مفهوم و كمالات و اوصافش بی حد است .

برای معانی و مفاهيم قرآن مرزی نيست ، به همين خاطر است كه تاكنون دست توانا و پرقدرت علم ، نتوانسته تفسيری جامع و كامل برای اين كتاب بياورد ، كه هر تفسيری محدود به حدود علمی مفسّر و تمام تفسيرهايی كه تاكنون نوشته شده و شايد از چند هزار متجاوز باشد ، به طور مجموعی نتوانسته اند معانی بلند و ملكوتی قرآن را به نحو جامع بيان كنند .

هر روز تفسير زنده و جديدی به وسيله فرد يا با شركت افراد ، كه در حد و شأن خودشان از علوم اسلامی بهره دارند ، با مطالبی جالب تر ، گوياتر و جامع تر از تفاسير گذشته ، به دنيای علم و معرفت عرضه می شود ; ولی به اقرار مفسّرين از صد معنای قرآن ، به يك معنا آن هم به طور كامل اشاره نشده است ، چرا كه مفسّر حقيقی قرآن ، خدا ، پيامبر و ائمه طاهرين (عليهم السلام) هستند و آنان هم مطالبی را پيرامون بعضی از آيات ، آن هم به قدر لياقت و استعداد انسان ، از خود به جای گذاشته اند .

تفسير بی انتها

در كتب شيعه و سنی آمده: « ابن عباس » كه درس قرآن و فهم مفاهيم كتاب الهی را در حد خودش از وجود مبارك اميرمؤمنان (عليه السلام) كه شاهد نبوت و دارنده همه كتاب بود فرا گرفته می گويد: اميرمؤمنان (عليه السلام) به من فرمود :

« اگر معانی بلند و مفاهيم ملكوتی سوره حمد كه هفت آيه بيش نيست را برای شما بگويم و شما گفته های مرا بنويسيد ، برای انتقال آن نوشته ها هفتاد شتر لازم است!!! » .

در آثار اسلامی و معارف آسمانی آمده است كه : هر آيه قرآن دارای هفتاد معنا و هر معنايی دارای هفتاد مفهوم است كه برای هر آيه چهار هزار و نهصد معنا و ضرب اين عدد در همه آيات ، منتهی به نوشتن كتابی به پهنای آفرينش می گردد!

راستی اگر جن و انس تمام همت خود را برای كشف گوهرهای اين دريا به كار گيرند ، به عمر همه آنان خاتمه داده می شود ; ولی اين دريا همچنان پر از گوهرهای كشف نشده باقی می ماند .

رسول حق (صلی الله عليه وآله) درباره آن فرمود:

« ظاهرش جلوه و زيبايی دارد و باطنش ژرف عميق است ، ستارگانی دارد و ستارگانش هم ستارگانی دارد ، شگفتی هايش به شمار نيايد و عجائبش كهنه نگردد » .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ كافی : 2/598 ، كتاب فضل القرآن ، حديث 2 ; وسائل الشيعه : 6/176 ، باب 3 ، حديث 7657 .