« وَبِعِزَّتِكَ الَّتِی لاَيَقُومُ لَهَا شَیْءٌ »
وَبِعِزَّتِكَ الَّتِی لاَيَقُومُ لَهَا شَیْءٌ
« و از تو درخوست می كنم به عزّتت كه چيزی در برابر آن نايستد
و تاب و توان نياورد » .
وجود مقدسی كه همه چيز را با قدرتش آفريده و با رحمتش فرا گرفته و همه چيز با تمام وجودشان نشان می دهند كه در برابر قدرت او خاكسار و فروتن و خوارند و با جباريت خود تمام كمبودها و نواقص همه چيز را جبران كرده است ، چه جای اين كه چيزی در هر هويت و حيثيتی باشد ، در برابر عزّت ، توانايی و اقتدارش ايستادگی كند ؟
وجود يك شیء با همه ی تركيبات وجوديش ، از آسمانها و زمين گرفته تا آنچه بين آسمانها و زمين است ، از موجودات غيبی گرفته تا آنچه در مملكت شهود است ، پرتوی بسيار بسيار اندك از عزّت و توانمندی اوست ، و نسبت به حضرت او جز سايه و نمايشی ضعيف از وجود نيست ; پس چگونه تاب ايستادگی در برابر عزت ازلی و ابدی و توانايی بی نهايت بياورد .
« عزّت » ، كه به معنای توانايی و قدرت است ، در همه ی موجودات ، شعاعی سوسو زنان از عزت و توانايی اوست . شعاع جرقه ی ناچيز و بی مقدار كجا ، و نور بی نهايت و ازلی و ابدی كجا !
( فَلِلّهِ العِزَّةُ جَميعاً )(1) .
آری ، بر اساس آيات قرآن عزيز ، همه ی عزّت از اوست . به هركس بخواهد به اندازه ی لياقتش عزت می دهد و هركس را اراده نداشته باشد عزت نمی بخشد و عزت داده شده را از هركس بخواهد باز می ستاند . پس عزيز مستقلی برابر او وجود ندارد و كسی را يارای ايستادگی در برابر عزت او نيست . او توانای شكست ناپذير و غالب غيرمغلوب است .
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ1 ـ فاطر : 10 .
