مرگ و فرصت ها، ص: 222

احمد! داخل شو! صدا و درد دلت را شنيدم، می دانم كه گرسنه هستيد. اين نصف كيسه برنج اينجا را به تو می دهم، برو و مشكل گرسنگی خود و خانواده ات را حل كن. كيسه را برداشتم، باز صحنه عوض شد؛ دوباره ديدم كه در وادی السلام هستم و حرم پيدا است. كيسه را زير عبا گذاشتم و به خانه آمدم.

چقدر جالب است كه كسی تا برزخ برود و برگردد، اما مغرور نشود. خدا عالَمی به نام برزخ دارد كه اسمش را در قرآن برده است. گفت: ما درد دل كرديم و چند دقيقه ما را به برزخ راه دادند و چيزی به ما دادند و برگشتيم. برنج را آوردم و به همسرم دادم. چند ماهی خورديم.

روزی همسرم گفت: ملا احمد! اين برنج را از كجا آوردی؟ گفتم: چرا؟ گفت:

برای اين كه چهار ماه داريم می خوريم، ولی كم نمی شود. نعمت بهشت كم نمی شود:

«لا مَقْطُوعَةٍ وَ لا مَمْنُوعَةٍ» «1»

قطع و منع نمی شود.

گفت: تو چه كار داری كه از كجا آورده ام؟ مگر قرآن نمی گويد:

«إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ» «2»

ما نان خور خدا هستيم، پس خدا به ما داده است. آن قدر اصرار كرد تا قضيه را گفت. بعد همسرم رفت و بعد از چند دقيقه برگشت. گفت: ديگر كيسه برنج نيست.

گفتم: چه كار داشتی كه از كجا آمده است؟

امنيت مؤمنين در قيامت

خدا صد اسم برای قيامت گذاشته است، اما برای ملا احمد، قيامت چه قيامتی است، و برای شراب خوار و اهل فسق و فجور چگونه قيامتی؟ برای شيخ انصاری

______________________________
(1)- واقعه (56): 33؛ «كه پايان نپذيرد و ممنوع نشود.»

(2)- ذاريات (51): 58؛ «بی ترديد خدا خود روزی دهنده و صاحب قدرت استوار است.»