حلال و حرام مالی، ص: 476
«كُلُّ شَيْ ءٍ هالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ» «1»
«كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ* وَ يَبْقی وَجْهُ رَبِّكَ» «2»
درباره حضرت حق «يبقی ربّك» معنا ندارد. ذات او ابدی است؛ لذا می فرمايد:
«وَ يَبْقی وَجْهُ رَبِّكَ» «3» «وجه» غير از «ربّ» است؛ يعنی هر چيزی كه به خدا وصل است. حقيقتی است كه در آيه به «ربّ» اضافه شده است. هر چيزی كه به «ربّ» اضافه می شود، قطع و بسته نمی شود.
باز بودن پرونده خوبان عالم
چقدر عجيب است. پيغمبر صلی الله عليه و آله هزار و پانصد سال قبل از دنيا رفته است، خدا می فرمايد: تا ابد او را با رحمتم تغذيه می كنم:
«إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَی النَّبِيِّ» «4»
«يصلّون» فعل مضارع است و در اين آيه شريفه بر استمرار دلالت دارد؛ يعنی با رحلت پيغمبر صلی الله عليه و آله اتصال به خيرات و گيرندگی ثواب در ايشان نمرده است. به همين خاطر من دارم به او می پردازم و تمام فرشتگان نيز از من می خواهند كه به او بپردازم. اين پرداخت، ابدی است و قطع نمی شود.
اين مسأله درباره نفس، كه در ارتباط با تغذيه حسنات است، وقتی نفس با
______________________________ (1)- قصص (28): 88؛ «هر چيزی مگر ذات او هلاك شدنی است.»
(2)- رحمن (55): 26- 27؛ «همه آنان كه روی اين زمين هستند، فانی می شوند* و تنها ذات باشكوه و ارجمند پروردگار باقی می ماند.»
(3)- رحمن (55): 27؛ «و تنها ذات باشكوه و ارجمند پروردگار باقی می ماند.»
(4)- احزاب (33): 56؛ «همانا خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود و رحمت می فرستند.»
