حلال و حرام مالی، ص: 426

اهميت بيماری روحی بر جسمی

متأسفانه در طول تاريخ آن قدر كه به علاج بيماری های بدن و درمان جسم بها داده شده، به بيماری های فكری، درونی و باطنی بها داده نشده است و به قدری تعداد بها دهندگان كم است كه انسان وقتی در كتاب ها شرح حال علاج شدگان بيماری های باطنی را می خواند، يا داستان درمان شدن آنها را می شنود، برايش خيلی شگفت آور و تعجب انگيز است كه چگونه دزد قهاری به عبد خدايی تبديل می شود و به مردم سی سال درس معارف و تربيت می دهد.

نبايد تصور كرد كه امثال اين دزد، انسان های خاصّ و ويژه ای هستند، بلكه اگر همه نسخه های حكيمان الهی را عمل كنند، همان حال، مقام و قلب پر از حكمت را پيدا می كنند.

داستان «حرّ بن يزيد» هيچ تعجبی ندارد؛ چون آن سی هزار نفر نيز می توانستند مانند حرّ شوند، اما نخواستند. حرّ بن يزيد از اين نظر انسان ويژه، خاصّ و استثنايی نبود، بلكه با خواستن، اين گونه شد. تمام نكته زندگی او پذيرش حقيقت بود. اين گوش را وقتی كه كنار دهان ولیّ خدا و حكيمی مانند حضرت سيدالشهداء عليه السلام قرار داد و امام عليه السلام به چند صورت داروی درمان را به او ارائه كردند، او علاج شد؛ چون قبول كرد و به كار بست.

پس حرّ شدن حرّ و حكيم شدن آن دزد، تنها بخاطر پذيرفتن نبوده است، بلكه بعد از پذيرفتن، عمل نيز بوده است. همين طور در مورد آسيه. هر كس داروی درمان كننده خدا، انبيا و ائمه عليهم السلام را بپذيرد، قطعاً علاج و درمان می شود.

وجود مبارك اميرالمؤمنين عليه السلام روايتی بسيار مهمی در اين زمينه دارند كه همين معنا را بيان می كند: خود را در دايره پذيرش قرار دهيد، تكبر نكنيد، وقتی پذيرفتيد، اين داروی الهی و دارويی كه نبوت و امامت می دهند، علاج و درمان