نعمت ولايت ائمه عليهم السلام

امام باقر عليه السلام می فرمايد:

پدرم از شدت عبادت طوری شده بود كه من گاهی بخاطر ايشان بلند بلند گريه می كردم. برخوردهای ايشان با مردم، برخوردهای خيلی عجيبی است؛ يعنی ما اگر خدا را نمی شناختيم، خيال می كرديم اين ها خدا هستند. آخر اين برخوردها، فقط برخوردهای خدايی است.

پيغمبر اكرم صلی الله عليه و آله به اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: می ترسم تو را آن گونه كه هستی، معرفی كنم، چون كه می ترسم بعد از مرگم تو را به جای خدا بپرستند. مانند يهود و نصاری كه يهودی ها حضرت عُزير عليه السلام را پسر خدا می دانند و مسيحی ها، حضرت عيسی عليه السلام را. از اينرو نشد كه پيغمبر صلی الله عليه و آله علی عليه السلام را آن گونه كه هست، معرفی كند.

عجيب است كه خدا اين چهارده نفر عليهم السلام را در ميان ملت ها، مخصوصاً به ملت ايران، رايگان عنايت كرده است. ما مگر چقدر برای اينان هزينه كرده ايم؟ چهارده معدن و گنجينه كلّ ارزش ها را به شيعه رايگان داده است و آن وقت تعدادی عجب از اين ها دارند قدردانی می كنند. از بركت اين ها زنده هستند و نان آنان را می خورند، اما شيطان را سجده می كنند و به آنها دهن كجی می كنند.

كسی به مرحوم شيخ محمدتقی بافقی «1» گفته بود: با اين بدحجابی و فساد،

______________________________
(1)- شيخ محمد تقی بافقی از علمای و فقهای شيعه (1292- 1365 ه. ق) مقدمات علوم را درزادگاهش بافق فراگرفت. پس از آن در يزد نزد استادانی مانند سيد علی مدرس درس خواند. در سال 1320 به قصد تكميل تحصيلات دينی رهسپارنجف گرديد و از محضراساتيد آخوند خراسانی و سيد محمد كاظم يزدی و سيد احمد كربلايی فقه و اصول و تفسير فراگرفت و در سال 1337 به ايران بازگشت و در قم سكونت نمود. سپس از آيت الله عبد الكريم حايری يزدی دعوت نمود از اراك به قم عزيمت نمايد تا حوزه علميه را تشكيل دهد. وی در سال 1324 ش پس از درگيری با حكومت رضاشاه پهلوی در قم به تهران منتقل گرديد و براثر بيماری سرطان در بيمارستان فيروزآبادی تهران درگذشت و پيكرش را به قم بردند و در نزديكی بارگاه حضرت معصومه به خاك سپردند.

دايرة المعارف تشيع: 3/ 63.