حلال و حرام مالی، ص: 68
سقوط بنای سست دنيايی و آخرتی
به وسيله اين بنای سست، در عمق رودخانه و درّه می افتد. آن بهتر است يا اين؟
«فَانْهارَ بِهِ فِي نارِ جَهَنَّمَ»
كسی كه زيربنای زندگی خود را با حرام بنا كرده است؛ يعنی با پول حرام خانه ساخته، ازدواج كرده، بچه دار شده، ماشين و اثاثيه خريده و بنای زندگی معنوی را بر لب پرتگاه جهنم ساخته كه ماندنی هم نيست؛ چون زيربنا سست است، با خود صاحب بنا در آتش جهنم می افتد،
«وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ»
دست آنهايی كه از حدود حلال و حرام من تجاوز كرده اند را نخواهم گرفت، بلكه آنها بايد به جهنّم بروند؛ چون دست خود را به دست من نمی دهند تا دست آنها را بگيرم.
سقوط اختياری انسان
خدا كه بخيل نيست تا از كسی كه در خطر است، دستگيری نكند، ولی اين ها دست خود را به خدا نمی دهند، معلوم است اگر ما اكنون شخص ثروتمندی را صدا كنيم و بگوييم: شما چقدر ثروت داريد؟ بگويد: چند ميليارد. بگوييم: چه مقدار آن حلال است؟ می گويد: پنجاه سال قبل مقداری پدرم به من ارث رسيد، او نيز اهل مسجد و انسان خوبی بود، همان پول حلال است و بقيه حرام است. به او بگوييم: آيا تو نجات در آخرت را می خواهی؟ می گويد: بله، می گوييم: در اين صورت بايد مابقی را به صاحبان آن برگردانی و زندگی خود را بر پايه همان پول
