حلال و حرام مالی، ص: 401

رجوع به سوی پروردگار

چرا «ارجعی» رجوع چيست؟ رجوع به جايی است كه اول در آنجا بوده. كجا بوده است؟ نزد آن كسی كه به او می گويد «ارجعی». اصل و ريشه اش او بوده است.

«إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» «1»

يعنی قبل از اين كه به دنيا بيايد و به صورت خاك آفريده شود، حتی قبل از اين كه به صورت «دخان» در ماده اصلی عالم باشد، در علم پروردگار بوده؛ يعنی صورت علمی نزد وجود مقدس حضرت حق داشته است و از آنجا او را سفر دادند و به دنيا آوردند. او سالم سفر كرده و در اين مسافرت نيز در طول بودن در دنيا خودش را برابر با طرح خدا تغذيه كرده تا هم اخلاق، هم رنگ، انيس و مونس خدا شده، حال پروردگار به او می فرمايد:

«يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلی رَبِّكِ» «2»

بی ارزشی نفوس شريره و خبيثه

اما آن كسی كه نفس را تغذيه حرام كرده و نفس او شريره و خبيثه شده، كه وجود مبارك و پرفايده «صدرالمتألهين شيرازی» اين تعبيرها را در كتابهای خود دارند.

آن كسی كه نفس را از حرام تغذيه كرده و نفس را به نفس خبيثه و شريره تبديل كرده، او را «ارْجِعِي إِلی رَبِّكِ» نمی گويد.

______________________________
(1)- فجر (89): 27- 30؛ «ای جان آرام گرفته و اطمينان يافته!* به سوی پروردگارت در حالی كه از او خشنودی و او هم از تو خشنود است، باز گرد.* پس در ميان بندگانم درآی* و در بهشتم وارد شو.»

(2)- بقره (2): 156؛ «ما مملوك خداييم و يقيناً به سوی او باز می گرديم.»