حلال و حرام مالی، ص: 57
اثرات بد اخلاقی در ايمان
روايتی درباره بداخلاقی از وجود مبارك حضرت باقر عليه السلام برای شما نقل كنم.
شما می دانيد كه درميان موادّ غذايی در كره زمين، ثابت شده است كه بالاترين، بهترين، سالم ترين و پر ويتامين ترين ماده غذايی عسل است، البته اگر جنس دوپا دست به كندو نبرد و زنبور فقط شهد گل و گياه را بخورد و عسل طبيعيی توليد كند كه اگر هزاران سال بماند، خدا طوری مقرر كرده است كه ميكروب به آن اثر ندارد و فاسد نمی شود.
فكر كنيد عسل فروش بيايد به عسل ناب طبيعی، سركه تند و ترش بزند و همه را به هم بزند. حال می خواهد اين عسل را بفروشد، چه كسی مشتری اين عسل است؟ هيچ كسی.
چرا؟ چون سركه عسل را خراب می كند. مردم عسل و سركه را جدا می خرند.
اكنون كه با هم مخلوط شده و سركه و عسل هر دو خراب شده اند، ديگر چه فايده ای دارند؟
امام باقر عليه السلام می فرمايد:
شخص نماز خوان، روزه گير، عمره و مكّه برو، خمس بده، اما بداخلاق، در پيشگاه خدا مانند عسلی است كه با سركه تند مخلوط شده باشد، خدا اين چنين شخصی را در قيامت نمی خرد؛ چون آلودگی دارد و خراب است.
تقابل ايمان و بداخلاقی مانند سركه و عسل
جمله امام عليه السلام اين است:
