حلال و حرام مالی، ص: 54

متخلّق شوم و از زشتی های اخلاقی خودداری كنم؟ و در حالی كه موارد زشتی ها را نمی دانم، دامن خود را پاك نگهدارم؟ چون بيشتر مردم نمی دانند، حسنات اخلاقی را كم دارند و به بخشی از آلودگی های اخلاقی دچار هستند.

اثر رذايل اخلاقی در خود و اطرافيان

يك سال از زندگی عروس و دامادی نگذشته بود كه در حال از هم پاشيدن زندگی خود بودند. من آنها را می شناختم. هر دو را قبول داشتم، اما در زندگی آنها آتشی برپا شده بود كه نزديك به جدايی بودند. مرا داور قرار دادند. با هر كدام جداگانه صحبت كردم، فهميدم در اين اختلاف و آتش شعله ور شده، نه داماد مقصّر است و نه عروس، اين دو نفر بی تقصير هستند.

اما بايد پی جويی كنيم كه كبريت آتش اين اختلاف را چه كسی زده است؟ به سراغ پدر و مادر داماد رفتم، اما آنها اين كبريت را نزده بودند، بلكه ديدم در ايران اين پدر و مادر در خوبی كم نظير هستند.

به سراغ پدر و مادر عروس رفتم. پدر و مادر عروس در شهر ديگری هستند كه با شهر آنها شش ساعت فاصله دارد. به آن شهر رفتيم. در آن شهر دوستی داشتم كه خيلی بزرگوار و عاشق اهل بيت عليهم السلام بود. به خانه ايشان رفتيم.

پدر عروس را پيدا كرديم، آمد، ديديم اين بنده خدا شخص ساده ای است، نه خوب است و نه بد. به مادر عروس گفتيم بيايد، آمد. چهار ساعت با مادر عروس صحبت كردم، در نهايت گفت: زندگی اين داماد و دختر من به قدری شيرين بود كه من تحمّل نكردم و خواستم اين قدر تلاش كنم كه اين زندگی را به هم بزنم. گفتم:

خانم! عروس دختر شما است. گفت: هر كس می خواهد باشد. من روزی راحت می شوم كه اين دختر و دامادم تكه تكه شوند.

اين زشتی اخلاقی، حسد است. حسود، بچه خود را تحمل نمی كند كه ببيند