فارسی
جمعه 10 فروردين 1403 - الجمعة 18 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

حلال و حرام مالی، ص: 149

بده، پول آن را نمی خواهيم بدهيم، به ما ببخش! می گويد: پولش را نمی خواهی بدهی؟ بی خود می كنی، جنس نداريم. اما عده ای به خدا كه می رسند، می گويند:

نماز، خمس، روزه، زكات، حج، عفت، تقوا نه، اما مغفرت خود را به ما بده.

خدا به حضرت موسی عليه السلام فرمود:

فردا به بيابان بيا، تپّه ای به اين نشانه هست، از تپّه بالا برو و پشت آن را نگاه كن.

موسی بن عمران عليه السلام رفت و نگاه كرد. ديد به قدری كفش و لباس كهنه و غذای مانده در آنجا جمع شده است، گفت: خدايا! اين ها چيست؟ خطاب رسيد: اين ها چيزهايی است كه مورد مصرف بندگان ما نبوده، آن وقت اين ها را به ايتام و فقرا داده اند كه مثلًا در راه خدا انفاق كرده باشند. هر چه جنس خراب است آوردند تا در دستگاه ما آب كنند.

نوبت خدا كه می شود، همه قوانين بايد بشكند؟ همه چيز بايد رايگان شود؛ چون خدا دارد؟ خدا دارد، اما به جا مصرف می كند. اين معنای:

«وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ»

و معنای

«وَ سارِعُوا إِلی مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ»

به جانب آمرزش خدا بشتابيد است.

برای رسيدن به آمرزش اين شرايطی كه اميرالمؤمنين عليه السلام فرمودند لازم است.

جايگاه متقين و كافرين در قيامت

بعد در ادامه می فرمايد:

«وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ»

به جانب بهشتی بشتابيد كه پهنای آن به پهنای همه آسمان ها و زمين است كه تا




پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^