ترجمه نهج البلاغه، ص: 95
خود راضی كند، پرده شبهات از برابر چشمشان برداشته شد، در ميدان مسابقه به سوی خيرات رها شدند، و مجال تفكر برای رسيدن به مراتب و اقتباس نور سعادت در مدت حيات و محلّ آمد و شد فرصت به آنان عنايت شد، عجبا از اين مثلهای صحيح و راست، و پندهای شفا دهنده، اگر با دلهای پاك، و گوشهای شنوا، و آراء ثابت، و عقلهای دور انديش برخورد كند.
پس تقوای الهی الهی پيشه كنيد مانند كسی كه شنيد و خاشع شد، و گناه كرد و اعتراف نمود، و ترسيد و به عمل برخاست، پرهيز نمود، و به سوی طاعت شتافت، يقين كرد و نيكی پيشه ساخت، عبرت به او عرضه شد و عبرت گرفت. او را ترساندند و او ترسيد، ممنوع از گناه شد و پذيرای ممنوعيت گشت، دعوت حق را اجابت كرد و به حق دل داد، از گناه برگشت و توبه نمود، به هاديان راه اقتدا كرد، و به طريق ايشان رفت، حقيقت به او ارائه شد و او مشاهده كرد، پس شتابان طالب حق شد، و با گريز از زشتی نجات يافت، ذخيره آخرت ياف، باطن را پاكيزه كرد، قيامتش را آباد نمود، و زاد و توشه برای روز مرگ و راه پر خطر و وقت نياز و محل تهيدستی بر مركب خود بار كرد، و برای جايگاه ابدی زاد و راحله پيش فرستاد.
پس ای بندگان خدا، در جهت هدفی كه شما را برای آن آفريده تقوا كنيد، و از او حذر كنيد نهايت حذری كه شما را از جانب خود بر حذر داشته، و كسب استحقاق كنيد برای تحقق وعده صادقانه حق جهت آنچه در قيامت برای شما مهيا كرده، و برای حذر از هول روز معاد.
قسمتی از اين خطبه است در يادآوری برخی نعمتهای حق
برای شما گوشها قرار داد، تا آنچه به كار آيد حفظ كنند، و چشمها مقرر فرمود تا
