ترجمه نهج البلاغه، ص: 90

«التُراب الوَذَمة» كه بر عكس «وذامَ التَرِبة» است نيز روايت شده.

معنای «ليفوِّقوننی» اين است كه از بيت المال اندك اندك به من می دهند مانند «فواق ناقه» كه به معنای يك بار دوشيدن شير شتر است. «وِذام» جمع «وَذَمه» عبارت از پاره شكنبه يا جگر خاك آلود است كه آن را دور می اندازند.

77 از سخنان آن حضرت است كه با آن دعا می كرد

خدايا بر من بيامرز، آنچه را درباره من از من داناتری، پس اگر دوباره به گناه بازگشتم تو هم دوباره به مغفرتت به من بازگرد. خداوندا، بر من بيامرز آنچه را كه با خود وعده كردم، و تو وفايی از من نسبت به آن نديدی. الهی آنچه را كه به زبانم به تو تقرب جستم ولی دلم بر خلاف آن بود بر من بيامرز. الهی اشارات چشم، و سخنان بيهوده، و مشتهيات دل و لغزشهای زبانم را بر من بيامرز.

78 از سخنان آن حضرت است

وقتی كه قصد حركت به سوی خوارج نمود

، و يكی از يارانش به او گفت: ای امير مؤمنان، اگر در اين ساعت حركت كنی با اطلاعی كه از اوضاع كواكب دارم می ترسم به پيروزی نرسی! حضرت فرمود:

آيا تصور می كنی به ساعتی راهنمايی می كنی كه هر كس در آن ساعت حركت كند زيان و ضرر از او دور می شود؟ و برحذر می داری از ساعتی كه هر كه در آن حركت نمايد زيان و ضرر وی را احاطه می كند؟ آن كه تو را در اين گفتار تصديق كند