ترجمه نهج البلاغه، ص: 444

حكمت 48

و آن حضرت فرمود: پيروزی به احتياط، و احتياط در به كارگيری رأی، و رأی به حفظ اسرار است.

حكمت 49

و آن حضرت فرمود: از حمله كريم چون گرسنه شود، و از حمله پست چون سير شود بپرهيزيد.

حكمت 50

و آن حضرت فرمود: دلهای مردمان وحشی است، هر كس به آنها الفت جويد به او روی آورند.

حكمت 51

و آن حضرت فرمود: عيب پوشيده است تا وقتی كه دولت و نعمت تو را مساعدت كند.

حكمت 52

و آن حضرت فرمود: سزاوارترين مردم به گذشت، تواناترين آنان به مجازات است.

حكمت 53

و آن حضرت فرمود: سخاوت آن است كه بی درخواست باشد، ولی آنچه را به درخواست بخشند به خاطر حيا و برای رهايی از بدگويی است.

حكمت 54

و آن حضرت فرمود: ثروتی چون عقل، و فقری چون جهل، و ميراثی چون ادب، و پشتيبانی همچون مشورت نيست.

حكمت 55

و آن حضرت فرمود: صبر دو صبر است: صبر بر آنچه ميل نداری (عبادت)، و صبر از آنچه دوست نداری.

حكمت 56

و آن حضرت فرمود: ثروت در غربت وطن، و تهيدستی در وطن غربت است.

حكمت 57

و آن حضرت فرمود: قناعت گنجی است كه تمام نمی شود. و اين سخن از پيامبر صلی الله عليه و آله هم نقل شده.

حكمت 58

و آن حضرت فرمود: مال مادّه شهوات است.

حكمت 59

و آن حضرت فرمود: آن كه تو را از بدی بيم دهد چون كسی است كه به خوبی مژده دهد.

حكمت 60

و آن حضرت فرمود: زبان درنده ای است، كه اگر آزادش گذارند بگزد.