فارسی
پنجشنبه 09 فروردين 1403 - الخميس 17 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

ترجمه نهج البلاغه، ص: 431

اين منذر كسی است كه اميرالمؤمنين عليه السلام درباره اش فرمود: از خودبينی و خودپسندی مرتب به اين طرف و آن طرفش نظر می كند، در دو جامه خود می خرامد، و پيوسته گرد و غبر كفشهايش را پاك می نمايد.

72 از نامه های آن حضرت است

به عبداللَّه بن عباس رحمه الله

اما بعد، تو بر مرگت پيشی نخواهی جست، و رزقی كه روزی تو نيست نسبت به تو نخواهند داد. آگاه باش روزگار دو روز است: روزی به نفع تو، و روزی به زيان تو، و دنيا خانه ای است كه دست به دست می گردد، آنچه از دنيا نصيب تست به تو می رسد هر چند ناتوان باشی، و آنچه به ضرر توست با نيروی خود قدرت دفعش را نخواهی داشت.

73 از نامه های آن حضرت است

به معاويه

اما بعد، من در جوابهای پياپی به تو، و گوش دادن به نامه رأيم را بی نتيجه دانسته، و فراستم را تخطئه می كنم. تو در اموری كه از من درخواست داری، و نامه هايی كه برای پاسخ گرفتن به جانب من می فرستی، كسی را مانی كه به خواب سنگين فرورفته و خوابهای بی پايه اش دروغ از آب درمی آيد، و چون سرگردان به پا ايستاده ای كه ايستادنش او را به سنگينی و سختی انداخته، نمی داند آنچه او را پيش می آيد آيا به سود اوست يا به زيان او. تو همانند چنين كسی نيستی ولی او شبيه توست! به خدا قسم







گزارش خطا  

^