ترجمه نهج البلاغه، ص: 427

اما بعد، برای مردم حج را برپادار، و ايّام اللَّه را به يادشان آر، دو طرف روز را به خاطر آنان بنشين، و آن را كه از تو فتوا خواهد فتوا ده، جاهل را بياموز، و با دانا به گفتگو برخيز. بين تو و مردم پيام رسانی جز زبانت، و دربانی جز چهره ات نباشد، و نيازمندی را از ديدارت محروم مكن، كه اگر در ابتدای كار از درگاهت رانده شود، برای روا شدن حاجتش در آخر كار ستايش نشوی.

در بيت المالی كه نزد تو جمع شده دقت كن، و آن را برای عيالمندان و گرسنگانی كه در نزد تو هستند مصرف كن، و به فقيران و نيازمندان برسان، و اضافه آن را نزد من فرست تا ميان كسانی كه پيش ما هستند تقسيم كنيم.

به مردم مكه فرمان بده از كسانی كه در اين منطقه مسكن می گيرند اجاره نگيرند، زيرا خداوند می فرمايد: «عاكف و بادی در آن مساويند»، مقصود از عاكف مقيم مكه، و بادی آن شخصی است كه از ديار ديگر به حج می رود و اهل مكه نيست. خداوند ما و شما را به آنچه محبوب اوست موفق نمايد. والسلام.

68 از نامه های آن حضرت است

به سلمان فارسی رحمه الله پيش از خلافت حضرت

اما بعد، دنيا همچون مار است، چون به آن دست نهی نرم، ولی زهرش كشنده است.

از آنچه كه در دنيا تو را خوشايند است دوری كن، چرا كه از كالايش اندكی همراه تو می ماند، و اندوهش را از خود بگذار، چون فراقش و دگرگونيش را باور داری. به وقتی كه انس تو با دنيا بيشت است همان زمان از آن بيشتر برحذر باش، كه دنيادار چون به لذت و خوشی آرام گرفت دنيا او را به عرصه بلا و سختی فرستاد، يا هر زمان به انس با