ترجمه نهج البلاغه، ص: 400

می توانی عيوب مردم را بپوشان، تا خداوند عيوب تو را كه علاقه داری از مردم پوشيده بماند، پرده پوشی كند. گره هر كينه ای كه از مردم به دل داری بگشای، و رشته هر انتقامی را قطع كن، و در هر چه از ديگران برايت ثابت نشده خود را به غفلت زن، در باور كردن گفتار سخن چينان شتاب مكن، زيرا سخن چين خائن است گرچه خود را شبيه خيرخواهان نشان دهد.

مشاوران

در امور خود بخيل را وارد مشورت مكن كه تو را از بخشش مانع گردد، و از تهيدستی می ترساند؛ و همچنين با بزدل و ترسو كه تو را در اجرای برنامه هايت سست می نمايد؛ و با طمعكار كه حرص براندوختن و ستمگری را در نظرت می آرايد مشورت مكن، همانا بخل و ترس و حرص سرشت هايی جدای از هم اند كه جمع كننده آنها در انسان سوءِ ظن به خداوند است.

وزيران

بدترين وزرای تو وزيری است كه پيش از تو وزير اشرار بوده، و در گناهانشان شركت داشته، چنين كسی نبايد از محرمان تو باشد، كه اينان ياران اهل گناه، و برادران اهل ستم اند، البته در حالی كه قدرت داری جانشينی بهتر از آنان بيابی كه در كشورداری مانند آنان دارای رأی و كاردانی است، و بار سنگين گناهان آنان هم بر او نيست، از كسانی كه اهل ستم را در ستمكاری و گناهكاران را در گناهشان ياری نكرده است. هزينه اينان بر تو سبكتر، و همكاريشان بهتر، و نسبت به تو در طريق عطوفت مايل تر، و الفتشان با بيگانه كمتر است. اينان را از خاصان خود در خلوتها و مجالس خويش قرار ده. و نيز بايد از وزرايت برگزيده ترينشان نزد تو، وزيری باشد كه سخن تلخ