ترجمه نهج البلاغه، ص: 395

يافته، او را نسبت به رعيّت دگرگون نكند، و سهمی كه خداوند از نعمت نصيبش نموده سزاوار است بر نزديك شدنش به بندگان حق، و مهربانيش به برادران بيفزايد. بدانيد حقّ شما بر من اين است كه چيزی را از شما جز اسرار جنگ پنهان ندارم، و كاری بی مشورت شما مگر در احكام الهی انجام ندهم، و هيچ حقّی از شما را از موضعش به تأخير نيندازم، و تا آن را به جايش نرسانم بازنايستم، و اين كه همه شما نسبت به حق نزد من مساوی باشيد. چون رفتارم با شما اين گونه شد نعمت خداوند بر شما تمام می شود، و بر شما واجب است از من اطاعت نماييد، و از دستورم سرنپيچيد، و كاری كه به صلاح است تقصير ننماييد، و به خاطر حق در امواج بلاها و سختيها فرو رويد. اگر درباره من اين چنين استوار نباشيد كسی نزد من خوارتر از كجرفتار شما نباشد، آن گاه او را به شدّت كيفر می دهم، و از دستم رهايی نخواهد يافت. چنين عهدی را از اميران خود بگيريد، و دستورات آنان را چنانكه خداوند امورتان را به آن اصلاح كند بپذيريد.

والسلام.

51 از نامه های آن حضرت است

به مأموران ماليات

از بنده خدا علی اميرمؤمنان، به عاملان ماليات:

اما بعد، هر كه از قيامتی كه به آن روی خواهد نهاد حذر نكند، چيزی كه او را از بلاهای آن روز حفظ كند پيش نفرستاده. آگاه باشيد آنچه از تكاليف به عهده شماست اندك است، و ثوابش بسيار. اگر برای آنچه از جانب حق نهی شده مانند ستم و دشمنی، كيفری كه از آن بترسند وجود نداشت، در ثواب اجتناب از آنها آنقدر هست كه عذری برای مردم در ترك طلب آنها نباشد. از جانب خود مردم را انصاف دهيد، و در برابر