ترجمه نهج البلاغه، ص: 392

موجب خلاصی ات از آتش جهنم گردد.

46 از نامه های آن حضرت است

به يكی از كارگزارانش

اما بعد، تو از كسانی هستی كه من به پشتيبانی آنان دين را اقامه می كنم، و نخوت گنهكار را قلع و قمع می نمايم، و رخنه ترسناك حدود و مرزها را می بندم. در هر چه بر تو مهم آيد از خداوند كمك بخواه، و سختگيری را با آميزه ای از نرمی درهم آميز، آنجا كه نرمی و مدارا بهتر است نرمش داشته باش، و جايی كه جز خشونت به كار نيايد خشنوت كن، نسبت به رعيت فروتن باش، و با خوشرويی برخورد كن، و با ملايمت رفتار نما، و در نظر انداختن به آنان با گوشه چشم و خيره نگاه كردن و اشاره و تحيت يكسان معامله كن، تا زورمندان به تو طمع ستمكاری نبندند، و ناتوانان از عدالتت نااميد نشوند. والسّلام.

47 از وصيت های آن حضرت است

به حسن و حسين عليهما السلام وقتی كه ابن ملجم لعنة اللَّه عليه به او ضربت زد

شما را به تقوای الهی سفارش می نمايم، و اينكه دنيا را مجوييد گرچه دنيا شما را بجويد، و بر آنچه از دستتان رفته متأسّف نباشيد. حق بگوييد، و برای ثواب الهی بكوشيد. دشمن ستمگر و يار ستمديده باشيد.

شما، و همه فرزندان، و خاندانم و هر كه اين وصيتم به او می رسد به تقوای الهی،