ترجمه نهج البلاغه، ص: 378

برگشتند، به حقيقت پشت كردند و تكيه بر حسب و نسب نمودند، جز گروهی از بينايان كه از مسير بازگشتند، كه پس از شناخت تو از تو جدا شدند، و از ياری تو به سوی حق گريختند، زيرا آنان را به كاری دشوار واداشتی، و از راه راست منحرف نمودی. ای معاويه، درباره خود از خدا پروا كن، و عنانت را از دست شيطان به در آر، كه دنيا از تو جدا گشته، و آخرت به تو نزديك شده. والسلام.

33 از نامه های آن حضرت است

به قُثَم بن عباس فرماندارش در مكّه

اما بعد، جاسوس من در مغرب به من نوشته كه مردمی از اهل شام به حج گسيل شده اند كه دلهايشان بسته، و گوشهايشان كر، و ديدگانشان كور است، كسانی كه حق را به باطل می آميزند، و در نافرمانی خالق از مخلوق اطاعت می كنند، و به بهانه دين از سينه دنيا شير می دوشند، و دنيای حاضر را به جای آخرتی كه نيكان پرهيزكار انتخاب نموده اند سودا می نمايند. هرگز رستگار به خير نگردد مگر عامل خير، و به جزای بد نرسد مگر عامل شر، پس بر آنچه در اختيار توست استقامت ورز استقامت هوشيار با احتياط و سرسخت، و خيرخواه خردمند، كه فرمانبردار حاكم، و مطيع امام خويش است. كاری انجام ندهی كه مجبور به عذرخواهی شوی، و به وقت نعمت و خوشی سر به طغيان برندار، و به هنگام سختی و بلا هراسان و دلباخته مباش. والسلام.