ترجمه نهج البلاغه، ص: 372

برحذر باش، كه خداوندت از اوضاع دنيا خبر داده، و دنيا هم با احوالاتش تو را از زوال خود آگاه نموده، و زشتيهايش را به تو نشان داده، زيرا دنيا پرستان سگانی فريادزننده، و درندگانی شكار كننده هستند، يكديگر را می گزند، زورمندش ضعيفش را می خورد، و بزرگش به كوچكش به قهر و غلبه حمله می كند. گروهی از دنياداران چهارپايانی مهار شده، و دسته ای حيوان رها شده اند، عقول خود را از دست داده، وبه راه نامعلوم قدم نهاده اند، حيوانی چند كه در چراگاه آفت، كه قدم در آنجا قرار ندارد سُر داده شده اند، نه چوپانی كه از آنان نگهداری نمايد، و نه چراننده ای كه آنها را بچراند، دنيا آنان را به راه كوری و ضلالت برده، و ديدگانشان را از ديدن علائم هدايت فروبسته، در وادی حيرت دنيا سرگردان، و در نعمتهايش غرق، و آن را به عنوان ربّ انتخاب كرده اند، از اين رو دنيا با آنان و آنان با دنيا به بازی پرداخته اند، و آنچه را به دنبال آن است فراموش كرده اند.

اندازه در طلب

مهلت ده، تاريكی برطرف می شود، گويی كاروان به منزل رسيده، اميد است آن كه بشتابد به كاروان برسد. پسرم! آگاه باش كسی كه مركبش شب و روز است او را با مركب می برند گرچه ايستاده به نظر آيد، و طی مسافت می كند هر چند مقيم و آسوده ديده شود. به يقين آگاه باش كه هرگز به آرزويت نرسی، و از اجل معيّن شده نگذری، و در راه كسی هستی كه پيش از تو بوده. پس در طريق به دست آوردن مال آرام باش، و در برنامه كسب و كار مدارا كن، چه بسا تلاشی كه موجب تلف شدن